மாம்சத்தின் இச்சை, ஜீவனத்தின் பெருமை

 'ஆதவன்' 💚நவம்பர் 29, 2024. 💚வெள்ளிக்கிழமை    வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,391

"மாம்சத்தின் இச்சையும, கண்களின் இச்சையும், ஜீவனத்தின் பெருமையுமாகிய உலகத்திலுள்ளவைகள் எல்லாம்  பிதாவினால் உண்டானவைகளல்ல, அவைகள் உலகத்தினால் உண்டானவைகள்." (1 யோவான்  2 : 16)

இந்த உலகத்தில் நம்மை அதிகம் பாவத்துக்குள்ளாக்கும் காரியங்கள் சிலவற்றை அப்போஸ்தலரான யோவான் இன்றைய தியான வசனத்தில் குறிப்பிடுகின்றார். மாம்சத்தின் இச்சை, கண்களின் இச்சை, ஜீவனத்தின் பெருமை என அவைகளை வகைப்படுத்திக் கூறுகின்றார். ஆம், இவைகளே நம்மைப் பாவத்துக்கு நேராக இழுத்துச் செல்கின்றன. இச்சை என்பது எதன்மேலாவது நாம் கொள்ளும் அதிகப்படியான ஆசையைக் குறிக்கின்றது. 

மாம்சத்தின் இச்சை, கண்களின் இச்சை இவையே ஏதேனில் ஆதாம் ஏவாள் பாவம் செய்யக் காரணம். "அப்பொழுது ஸ்திரீயானவள், அந்த விருட்சம் புசிப்புக்கு நல்லதும், பார்வைக்கு இன்பமும், புத்தியைத் தெளிவிக்கிறதற்கு இச்சிக்கப்படத்தக்க விருட்சமுமாய் இருக்கிறது என்று கண்டு, அதின் கனியைப் பறித்து, புசித்து, தன் புருஷனுக்கும் கொடுத்தாள்; அவனும் புசித்தான்." ( ஆதியாகமம் 3: 6) என்று வாசிக்கின்றோம். அதாவது அவர்களது கண்களும் கனியை உண்ணவேண்டும் எனும் உடல் ஆசையும் அவர்களைப் பாவத்தில் வீழ்த்தியது.

இன்றும் மனிதர்கள் செய்யும் பல பாவ காரியங்களுக்கு கண்களும் இத்தகைய உடல் ஆசைகளும்தான் காரணமாக இருக்கின்றன. அடுத்ததாக இன்றைய தியான வசனம் கூறும் பாவம்,  "ஜீவனத்தின் பெருமை". அதாவது தனது வாழ்க்கையைக்குறித்த பெருமை. கண்களால் கண்டதை உடல் அனுபவித்தபின் அதனை மேலும் சேர்த்து வைக்கிறான் மனிதன். இது அவனுக்கு அதிகாரத்தையும் "தான்" எனும் அகம்பாவ பெருமையையும் கொடுக்கின்றது. மற்றவர்களை அவமதித்து அற்பமாக எண்ணத் துவங்குகின்றான். எனவேதான் அப்போஸ்தலரான யோவான்  இவையெல்லாம்  பிதாவினால் உண்டானவைகளல்ல, மாறாக அவைகள் உலகத்தினால் உண்டானவைகள் என்று கூறுகின்றார்.

அப்படி அவை உலகத்தினால் உண்டானவை ஆதலால் அவைகள் நிரந்தரமல்ல. காரணம், இந்த உலகமே நிரந்தரமல்ல பின் எப்படி இந்த நிரந்தரமில்லாத உலகத்தால் உண்டானவை நிரந்தரமாக இருக்க முடியும்? எனவேதான் அவர் தொடர்ந்து கூறுகின்றார், "உலகமும் அதன் இச்சையும் ஒழிந்துபோம்; தேவனுடைய சித்தத்தின்படி செய்கிறவனோ என்றென்றைக்கும் நிலைத்திருப்பான்." (1 யோவான்  2 : 17)

இப்படி நாமும் இவற்றுக்கு அடிமைகளாக வாழ்வோமானால் கண்களின் இச்சைக்கும் மாம்சத்தின் இச்சைக்கும் அடிமைகளான ஆதாமும் ஏவாளும் மேலான தேவ தொடர்பை இழந்ததுபோல   நாமும் தேவனது ஐக்கியத்தை இழந்துவிடுவோம். "எப்படியென்றால், மாம்சசிந்தை தேவனுக்கு விரோதமான பகை; அது தேவனுடைய நியாயப்பிரமாணத்துக்குக் கீழ்ப்படியாமலும், கீழ்ப்படியக்கூடாமலும் இருக்கிறது." ( ரோமர் 8: 7) மாம்சத்தின் இச்சை, கண்களின் இச்சை, ஜீவனத்தின் பெருமை இவைகளை மேற்கொண்டு ஆவியின் சிந்தையின்படி வாழவே நாம் அழைக்கப்பட்டுள்ளோம். 

மாம்சசிந்தையை மேற்கொண்டு ஆவியின் சிந்தைபடி வாழும்போதுதான் நாம் மெய்யான சமாதானத்தையும் நித்திய ஜீவனையும் பெற்று மகிழ முடியும். ஆம், "மாம்சசிந்தை மரணம்; ஆவியின் சிந்தையோ ஜீவனும் சமாதானமுமாம்." ( ரோமர் 8: 6)

தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்                 

AATHAVAN 💚 November 29, 2024, 💚 Friday

Scripture Meditation - No: 1,391

"For all that is in the world—the lust of the flesh, the lust of the eyes, and the pride of life—is not of the Father but is of the world." (1 John 2:16)

In today's meditation verse, the apostle John identifies certain things in this world that lead us into sin. He categorizes them as the lust of the flesh, the lust of the eyes, and the pride of life. These are the very things that draw us directly into sin. Lust refers to excessive desire for something.

The lust of the flesh and the lust of the eyes were the reasons behind Adam and Eve's sin. As we read in Genesis 3:6: "So when the woman saw that the tree was good for food, that it was pleasant to the eyes, and a tree desirable to make one wise, she took of its fruit and ate. She also gave to her husband with her, and he ate." Their eyes and their bodily desires led them to fall into sin.

Even today, many sinful acts committed by humans are driven by these bodily desires and the eyes. Next, the meditation verse points out the sin of "the pride of life"— pride in one's life. After experiencing what the eyes see and the body desires, humans seek to accumulate more, which gives them authority and a sense of arrogance. This leads to belittling others and viewing them as inferior.

This is why the apostle John emphasizes that these things are not from the Father but from the world. Since they originate from the world, they are not eternal. The world itself is not eternal, so how can things born of the temporal world be everlasting? Hence, he continues in verse 17: "The world and its desires pass away, but whoever does the will of God lives forever."

If we live as slaves to these desires, we risk losing our connection with God, just as Adam and Eve lost their divine fellowship due to their subjugation to the lust of the flesh and the eyes. Romans 8:7 says: "Because the mind governed by the flesh is hostile to God; it does not submit to God's law, nor can it do so."

We are called to abandon the mindset of the flesh and live according to the Spirit's perspective. When we live this way, forsaking the desires of the flesh and the eyes, we attain true peace and eternal life. As Romans 8:6 declares: "For to be carnally minded is death, but to be spiritually minded is life and peace."

Message by: Bro. M. Geo Prakash