வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,430
'ஆதவன்' ஜனவரி 07, 2025. 💚செவ்வாய்க்கிழமை
"கர்த்தாவே, எங்கள் அக்கிரமங்கள் எங்களுக்கு விரோதமாய்ச் சாட்சியிட்டாலும், உம்முடைய நாமத்தினிமித்தம் கிருபைசெய்யும்; எங்கள் சீர்கேடுகள் மிகுதியாயிருக்கிறது; உமக்கு விரோதமாய்ப் பாவஞ்செய்தோம்." ( எரேமியா 14: 7)
இந்த உலகத்தில் பிறந்துள்ள யாரும் முற்றிலும் தன்னைப் பரிசுத்தன் என்று கூறிக்கொள்ள முடியாது. மனிதர்கள் நாம் மனித பலவீனத்தால் பல்வேறு பாவ காரியங்களில் விழுந்து விடுகின்றோம். ஆனால் பாவத்தில் நாம் விழுந்துவிட்டாலும் பாவத்திலேயே மூழ்கி கிடப்பதுதான் தேவன் அருவெறுக்கும் காரியம். பாவத்தில் விழுந்துவிடும்போது அப்படியே கிடைக்காமல் நாம் மீண்டு எழுந்து வருவதையே தேவன் விரும்புகின்றார்.
அப்போஸ்தலரான பேதுரு இயேசு கிறிஸ்துவிடம் ஆண்டவரே என் சகோதரன் எனக்கு எதிராக குற்றம் செய்தால் நான் எத்தனைதரம் மன்னிக்கவேண்டும்? எழுதரமா ? என்று கேள்வி கேட்டபோது அவருக்கு மறுமொழியாக இயேசு, "ஏழுதரமாத்திரம் அல்ல, ஏழெழுபதுதரமட்டும் என்று உனக்குச் சொல்லுகிறேன்." ( மத்தேயு 18: 22) என்றார். மனிதர்களாகிய நம்மையே இப்படி மன்னிக்கும்படி அறிவுறுத்திய தேவன் நம்மை மன்னியாதிருப்பதெப்படி? எனவே பாவத்தில் விழும்போதெல்லாம் அவரிடம் நாம் மன்னிப்பை வேண்டிடவேண்டும்.
தேவனிடம் நாம் கடமைக்காக அல்ல; மாறாக, உள்ளன மனத்துடன் மன்னிப்புக் கேட்கவேண்டியது அவசியம். அப்படியே இன்றைய தியான வசனத்தில் எரேமியா தேவனிடம் மன்றாடுகின்றார். "எங்கள் சீர்கேடுகள் மிகுதியாயிருக்கிறது; உமக்கு விரோதமாய்ப் பாவஞ்செய்தோம்." என்கின்றார் அவர். இதுபோலவே தாவீது ராஜாவும் விண்ணப்பம் செய்வதை நாம் வேதாகமத்தில் வாசிக்கலாம். "தேவனே, உமது கிருபையின்படி எனக்கு இரங்கும், உமது மிகுந்த இரக்கங்களின்படி என் மீறுதல்கள் நீங்க என்னைச் சுத்திகரியும்." ( சங்கீதம் 51: 1) என மன்றாடுகின்றார் அவர். "என் மீறுதல்களை நான் அறிந்திருக்கிறேன்; என் பாவம் எப்பொழுதும் எனக்கு முன்பாக நிற்கிறது." ( சங்கீதம் 51: 3) என அறிக்கையிட்டார்.
நாம் வாழ்வடைந்து சிறக்கவேண்டுமானால் நமது பாவங்களை தேவனிடம் அறிக்கையிட்டு மன்னிப்பு வேண்டுவது அவசியமாய் இருக்கின்றது. "தன் பாவங்களை மறைக்கிறவன் வாழ்வடையமாட்டான்; அவைகளை அறிக்கை செய்து விட்டுவிடுகிறவனோ இரக்கம் பெறுவான்." ( நீதிமொழிகள் 28: 13) என்று வேதம் கூறவில்லையா?
அப்போஸ்தலரான பவுல், "பாவிகளை இரட்சிக்க கிறிஸ்து இயேசு உலகத்தில் வந்தார் என்கிற வார்த்தை உண்மையும் எல்லா அங்கிகரிப்புக்கும் பாத்திரமுமானது; அவர்களில் பிரதான பாவி நான்." (1 தீமோத்தேயு 1: 15) என்று தன்னைப் பாவிகளில் பிரதான பாவி என்று அறிக்கையிடுவதை நாம் வாசிக்கின்றோம். ஆம் அன்பானவர்களே, இப்படியிருக்க நாம் நம்மை நீதிமான்கள் என்று எப்படிக் கூறிக்கொண்டிருக்கமுடியும்?
நமது வாழ்வில் சிறு வயதுமுதல் நாம் தேவனுக்கு விரோதமாகச் செய்த பாவ காரியங்களை எண்ணிப்பார்ப்போம். அவற்றை ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவிடம் அறிக்கையிடுவோம். "உம்முடைய நாமத்தினிமித்தம் கிருபைசெய்யும்; எங்கள் சீர்கேடுகள் மிகுதியாயிருக்கிறது; உமக்கு விரோதமாய்ப் பாவஞ்செய்தோம்." என்று தேவனது கிருபைக்காக விண்ணப்பம் செய்வோம். அவரே நம்மைக் கழுவி இரட்சிப்பின் சந்தோஷத்தினால் மகிழச்செய்வார். "குமாரனாகிய இயேசுகிறிஸ்துவின் இரத்தம் சகல பாவங்களையும் நீக்கி, நம்மைச் சுத்திகரிக்கும்." (1 யோவான் 1 : 7)
தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்
Scripture Meditation - No: 1,430
AATHAVAN 💚
January 07, 2025 💚
Tuesday
"O LORD, though our
iniquities testify against us, do thou
it for thy name's sake: for our
backslidings are many; we
have sinned against thee." (Jeremiah 14:7)
No one born into this world
can claim to be completely holy. As humans, we often fall into various sins due
to our weaknesses. However, remaining immersed in sin after falling is what God
despises. When we stumble into sin, God desires that we rise again and turn
back to Him, rather than staying fallen.
The apostle Peter once asked
Jesus, “Lord, how oft shall my brother sin against me, and I forgive him? till
seven times?” Jesus answered, "I say not unto thee, Until seven times:
but, Until seventy times seven." (Matthew 18:22) If God instructs us to
forgive others so generously, how much more will He forgive us when we turn to
Him with a repentant heart? Therefore, every time we fall into sin, we must
seek His forgiveness.
When we approach God for
forgiveness, it must not be out of mere obligation but with true repentance. In
today’s verse, Jeremiah pleads with God, saying, "Our backslidings are
many; we have sinned against thee." Similarly, King David also prayed in
earnest repentance, as we read in the Bible: "Have mercy upon me, O God,
according to thy lovingkindness: according unto the multitude of thy tender
mercies blot out my transgressions." (Psalm 51:1) He further confesses, "For
I acknowledge my transgressions: and my sin is ever before me." (Psalm
51:3)
To truly live and prosper, it
is essential that we confess our sins before God and seek His forgiveness. The
Bible declares, "He that covereth his sins shall not prosper: but whoso
confesseth and forsaketh them shall have mercy." (Proverbs 28:13)
The apostle Paul also humbly
admitted, "This is a faithful saying, and worthy of all acceptation, that
Christ Jesus came into the world to save sinners; of whom I am chief." (1
Timothy 1:15) If Paul, a great apostle, could call himself the chief of
sinners, how can we consider ourselves righteous?
Let us reflect on the sins we
have committed against God from our childhood until now. Let us confess them to
the Lord Jesus Christ and plead for His mercy. As Jeremiah prayed, let us also
say, "Do thou it for thy name's sake: for our backslidings are many; we
have sinned against thee." God will wash us clean and restore us with the
joy of salvation.
"The blood of Jesus
Christ his Son cleanseth us from all sin." (1 John 1:7)
Message by: Bro.
M. Geo Prakash
No comments:
Post a Comment