Thursday, March 28, 2024

அசட்டைப்பண்ணப்பட்டவரும், புறக்கணிக்கப்பட்டவரும் / DESPISED AND REJECTED

 'ஆதவன்' 📖✝ வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,145    💚 மார்ச் 29, 2024 💚 வெள்ளிக்கிழமை 💚

"அவர் அசட்டைப்பண்ணப்பட்டவரும், மனுஷரால் புறக்கணிக்கப்பட்டவரும், துக்கம் நிறைந்தவரும், பாடு அநுபவித்தவருமாயிருந்தார்; அவரைவிட்டு, நம்முடைய முகங்களை மறைத்துக்கொண்டோம்; அவர் அசட்டைபண்ணப்பட்டிருந்தார்; அவரை எண்ணாமற்போனோம்." ( ஏசாயா 53 : 3 )

இன்றைய தியான வசனத்தை ஏசாயா தீர்க்கத்தரிசி எழுதி சுமார் 2750 ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் பாடுகளை தரிசனத்தில் கண்டு அவர் எழுதியவை இந்த வசனங்கள். இதனை நாம் கிறிஸ்து 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு அனுபவித்த பாடுகளோடு இன்று ஒப்பிட்டுப் பார்க்கின்றோம். ஆனால், அவர் அன்று  அனுபவித்தப் பாடுகளுக்கு மட்டுமல்ல, கிறிஸ்தவர்கள் என்று கூறிக்கொண்டாலும்  யூதர்களைப்போல பலவேளைகளில் நாம் அவரை அசட்டைப்பண்ணி புறக்கணிக்கின்ற நிலைகளுக்கும் இதனை  ஒப்பிடலாம். .  

ஆம், அவர் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மட்டும் அசட்டைப்பண்ணப்படவில்லை. இன்றும்  அசட்டைப் பண்ணப்பட்டவராகவே இருக்கின்றார். கிறிஸ்துவின் போதனைகள் வாழ்வில் கடைபிடிக்கக்கூடிய தன்மை உள்ளவையல்ல என்று கூறும்போது நாம் அவரை அசட்டைபண்ணுகின்றோம். சாட்சிக்கேடான வாழ்க்கை மற்றும்  கிறிஸ்தவ மூல உபதேசத்தை மறுத்து அல்லது அவற்றுக்கு எதிரான சுவிசேஷ அறிவிப்புகள் செய்யும்போது அவரை நாம் அசட்டைபண்ணுகின்றோம்; அல்லது புறக்கணிக்கின்றோம். 

வெறும் சமுதாய மாற்றத்துக்காக ஒரு சமூக சேவகனாக கிறிஸ்து உலகினில் வந்தார் என்று பிரசங்கிக்கும்போது நாம் அவரை புறக்கணித்து அசட்டைப் பண்ணுகின்றோம்.  விடுதலை இறையியல் என்று கூறி கிறிஸ்துவின் ஆன்மீக போதனைகளை திரித்து கம்யூனிச சித்தாந்தங்களோடு ஒப்பிட்டு உபதேசிக்கும்போது,  மனம்திரும்பி கிறிஸ்துவை வாழ்வில் ஏற்றுக்கொள்ள மறுக்கும்போது நாம் அவரைப் புறக்கணித்து அசட்டைபண்ணுகின்றோம். எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, இவை எவற்றையும் உணராமல் துக்க வெள்ளிக்கிழமைகளில் மட்டும் அவருக்காக அழுது புலம்பும்போது நாம் அவரைப் புறக்கணித்து அசட்டைப் பண்ணுகின்றோம். 

இவற்றையே, "அவரைவிட்டு, நம்முடைய முகங்களை மறைத்துக்கொண்டோம்" என்று ஏசாயா கூறுகின்றார். ஆம் அன்பானவர்களே, "அவர் மனுஷரால் புறக்கணிக்கப்பட்டவரும், துக்கம் நிறைந்தவரும், பாடு அநுபவித்தவருமாயிருந்தார்; அவரைவிட்டு, நம்முடைய முகங்களை மறைத்துக்கொண்டோம்; அவர் அசட்டைபண்ணப்பட்டிருந்தார்; அவரை எண்ணாமற்போனோம்." என்பது இன்றும் நடந்துகொண்டிருக்கின்ற காரியமாக இருக்கின்றது. 

அவர் நமக்காக இரத்தம் சிந்தி மரித்து நித்திய ஜீவனுக்கான வழியினைக் காட்டியதை மறுத்து இன்னும் உலக ஆசீர்வாதங்களுக்காக அவரை நாம் தேடி ஓடும்போது அவர் மனுஷரால் புறக்கணிக்கப்பட்டவரும், துக்கம் நிறைந்தவரும், பாடு அநுபவிப்பவருமாக இருக்கிறார்.  காரணம், நமக்காக ஆத்தும தாகம் கொண்டு இருக்கும் அவரது மெய்யான அன்பை நாம்  எண்ணாமற்போகின்றோம். 

நம்மைப் பரிசுத்தம் பண்ணவே கிறிஸ்து பாடுபட்டு மரித்தார். அவரது இரத்தத்தால் நித்திய மீட்பினை ஏற்படுத்தினார்.  நமது பாவங்கள் மன்னிக்கப்படவேண்டுமானால் அவற்றைச் சுமந்து நாம் அவரிடம் சென்று சேரவேண்டும். இதனைச் செய்யாமல் ஆண்டுதோறும் வெறும் ஆராதனைகளும் வெற்றுச்  சடங்கு ஆச்சாரங்களையும் கடைபிடித்துக்கொண்டிருப்பதால் எந்தப் பயனும் இல்லை. அப்படிச்செய்வது அவரைப் புறக்கணித்து அசட்டைப் பண்ணுவதையே குறிக்கும். 

எனவேதான் எபிரேய நிருப ஆசிரியர், "அந்தப்படியே, இயேசுவும் தம்முடைய சொந்த இரத்தத்தினாலே ஜனத்தைப் பரிசுத்தஞ்செய்யும்படியாக நகர வாசலுக்குப் புறம்பே பாடுபட்டார். ஆகையால், நாம் அவருடைய நிந்தையைச் சுமந்து, பாளயத்துக்குப் புறம்பே அவரிடத்திற்குப் புறப்பட்டுப் போகக்கடவோம்." ( எபிரெயர் 13 : 12, 13 ) என்று கூறுகின்றார். ஆம் அன்பானவர்களே, நாம் அவருடைய நிந்தையைச் சுமந்து, பாளயத்துக்குப் புறம்பே அவரிடத்திற்குப் புறப்பட்டுப் போகக்கடவோம். பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்ட நிச்சயத்தை பெற்று புது வாழ்வு பெறுவோம். 

தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்      


                DESPISED AND REJECTED  

'AATHAVAN' 📖 BIBLE MEDITATION No:- 1,145    💚 March 29, 2024 💚 Friday 💚

"He is despised and rejected of men; a man of sorrows and acquainted with grief; and we hid as it were our faces from him; he was despised, and we esteemed him not." (Isaiah 53:3)

It has been about 2750 years since the prophet Isaiah wrote today's meditation verse. These verses were written by him after seeing the sufferings of our Lord Jesus Christ in a vision. We compare this today with the sufferings of Christ 2000 years ago. However, this can be compared not only to the sufferings he experienced that day, but also to the situations where we, like the Jews, ignore him even though we claim to be Christians.

Yes, he wasn't just shunned two thousand years ago. Even today, he remains a disgraced person. We insult Christ when we say that his teachings are not practical. We despise him when we deny or make evangelical declarations against the life of witness and Christian original teaching; Or ignore it.

When we preach that Christ came into the world as a social worker just for the sake of social change, we ignore him. When we preach by distorting the spiritual teachings of Christ and comparing them with communist ideologies under the name of liberation theology, when we turn our hearts and refuse to accept Christ in our lives, we ignore him. Above all, we neglect Him when we mourn for Him only on Good Fridays without realizing any of these.

Of these, says Isaiah, “we hid as it were our faces from him; he was despised, and we esteemed him not." Yes, beloved, he was forsaken of men, sorrowful, and afflicted; from him we hid our faces; he was despised; we counted him not." It is something that is still going on today.

He is neglected by men, sorrowful, and suffering when we run to Him for worldly blessings, denying that He shed His blood, died for us, and showed us the way to eternal life. We ignore him.

Christ suffered and died to make us holy. He made eternal redemption through His blood. If we want our sins to be forgiven, we should carry them and confess them to Him. Without doing this, there is no use in observing mere prayers and empty rituals year after year. By doing so, we are ignoring him.

That is why the author of Hebrews said, “And so Jesus, also, to purify the people by his own blood, suffered outside the gate. Therefore, let us go out to him ‘outside the camp,’ bearing the same reproaches as he (Hebrews 13:12, 13). Yea, beloved, let us bear his reproach and go forth unto him outside the camp. We will receive the assurance that our sins are forgiven, and we will receive a new life.

God’s Message :- Bro. M. Geo Prakash                                

No comments: