ஆதவன் 🔥 969🌻 செப்டம்பர் 23, 2023 சனிக்கிழமை
"என் மீறுதல்களை நான் அறிந்திருக்கிறேன்; என் பாவம் எப்பொழுதும் எனக்கு முன்பாக நிற்கிறது." ( சங்கீதம் 51 : 3 )
கிறிஸ்து இயேசுவினால் நம் பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டவர்களாக இருந்தாலும் நமது பழைய பாவ வாழ்க்கை நமக்கு எப்போதும் நினைவில் இருக்கவேண்டியது அவசியம். மட்டுமல்ல, பாவங்கள் கழுவப்பட்டு மீட்பு அனுபவத்தைப் பெற்றபின்னரும் பரிசுத்த ஆவியின் அபிஷேகத்தைப் பெற்றபின்னரும் சிலவேளைகளில் நாம் பாவம் செய்ய நேரிடலாம். பரிசுத்த ஆவியினால் அபிஷேகம் செய்யப்பட்டத் தாவீதுதான் பத்சேபாளிடம் பாவத்தில் விழுந்தார்.
நமது பாவங்களை தேவன் மறந்து விடுகின்றார். தனது முதுகுக்குப்பின் தூக்கிப் போட்டுவிடுகின்றார் என்பது மெய்யாக இருந்தாலும் நாம் நமது பாவங்களை; பாவவாழ்க்கையை மறந்துவிடக்கூடாது.
அந்த நினைவு நமக்குள் இருக்கும்போதுதான் கிறிஸ்துவின்மேல் நமக்குள்ள அன்பு அதிகரிக்கும். ஐயோ, நான் இப்படிப்பட்ட பாவத்தைச் செய்திருந்தும் தேவன் என்னை இரட்சித்து நடத்துகின்றாரே எனும் எண்ணம் ஏற்படும். பழைய பாவங்களை நினைக்கும்போது நமக்கு வெட்கம் ஏற்படும். முன்பு நாம் அத்தகைய பாவங்கள் செய்து என்ன பயனைத்தான் கண்டோம்? அவைகளினால் மரணத்துக்கு நேரக்கத்தானே சென்றுகொண்டிருந்தோம்? இதனையே, "இப்பொழுது உங்களுக்கு வெட்கமாகத் தோன்றுகிற காரியங்களினாலே அக்காலத்தில் உங்களுக்கு என்ன பலன் கிடைத்தது? அவைகளின் முடிவு மரணமே." ( ரோமர் 6 : 21 ) என்கின்றார் பவுல்.
மேலும் பழைய நினைவுகள் இருந்தால்தான் நாம் இப்போது தூய்மையாக வாழ முடியம். இயேசு கிறிஸ்து கூறிய இரக்கமில்லாத ஊழியன் பற்றிய உவமை இதனை நமக்கு உணர்த்தும். (மத்தேயு 18:23 - 35) ராஜாவிடம் பதினாயிரம் தாலந்து கடனைபட்டு அவரிடம் இரக்கம் வேண்டி கெஞ்சியபோது ராஜா அனைத்துக் கடனையும் அவனுக்கு மன்னித்துவிட்டான். ஆனால் அந்த மனிதன் அதனை நினைவில் கொள்ளவில்லை. அப்படி அவன் நினைவில் வைத்திருப்பானேயானால் தன்னிடம் நூறு வெளிப்பணம் கடன்பட்ட மனிதனுக்கு இரங்கியிருப்பான்.
தாவீது ராஜா பத்சேபாளிடம் பாவத்தில் விழுந்தபின்பு நாத்தான் தீர்க்கத்தரிசியால் பாவத்தை உணர்த்தப்பட்டு மன்னிப்பு வேண்டி பாடிய சங்கீதம்தான் இந்த ஐம்பத்தி ஒன்றாம் சங்கீதம். அவர் கூறுவதுபோல இந்தப் பாவம் எப்போதும் அவர் கண்களுக்குமுன் நின்றுகொண்டிருந்தது.
நமக்கும் நமது பழைய வாழ்க்கை நினைவில் இருக்குமானால் நாம் மீண்டும் அவற்றைச் செய்யமாட்டோம். மட்டுமல்ல, அத்தகைய பாவங்களை செய்துகொண்டிருக்கும் மக்களைப் பார்க்கும்போது அவர்கள்மேல் இரக்கம் ஏற்படும்.
இன்று ஆவிக்குரிய சபைகளுக்குச் செல்லும் பலரிடம் இந்த எண்ணம் இருப்பதில்லை. எனவே அவர்கள் தாங்கள் மட்டும் பரிசுத்தவான்கள் என்றும் மற்றவர்கள் அனைவரையும் பாவிகள் என்றும் கூறிக்கொள்கின்றனர். இதனாலேயே ஒரு இறையியலார் கூறினார், "பரலோகத்தில் இருக்கும் அனைவரும் எப்போதும் பரிசுத்தவான்களாய் வாழ்ந்தவர்களல்ல; அவர்கள் மனம்திரும்பிய பழைய பாவிகள்". கிறிஸ்துவின் இரத்தத்தால் கழுவப்பட்டு நீதிமானாக மாறியவர்கள். இதுவே உண்மை. "என் மீறுதல்களை நான் அறிந்திருக்கிறேன்; என் பாவம் எப்பொழுதும் எனக்கு முன்பாக நிற்கிறது" என்று தாவீதைப்போலக் கூறி வாழ்வோமானால் நாம் தொடரும் பாவத்துக்குத் தப்பி வாழ முடியும்.
தேவ செய்தி:- ✍️ சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்
OLD SINNERS
AATHAVAN 🔥 969🌻
Saturday, September 23, 2023
"For I acknowledge my transgressions:
and my sin is ever before me.” (Psalms 51: 3)
Although our sins are
forgiven by Christ Jesus, we must always remember our old sinful life. Not only
that, sometimes we may commit sins after our sins have been washed away by the
blood of Jesus and we have experienced redemption and received the anointing of
the Holy Spirit. David who was anointed by the Holy Spirit committed sin with
Bathsheba.
God forgets our sins.
Although it is true that He throws away our sins; Don't forget the sinful life.
Only when that memory is in us will our love for Christ increase. Alas, even though I have committed such a sin, God has saved me. When we think of old sins, we feel ashamed. What benefit did we get from committing such sins before? We were heading for death because of them? That is why Paul says, "What fruit had ye then in those things whereof ye are now ashamed? for the end of those things is death." (Romans 6: 21)
And only with old memories
can we live cleanly now. The parable of the merciless servant told by Jesus
Christ will make us realize this. (Matthew 18:23 - 35) When he owed ten
thousand talents to the king and begged for mercy, the king forgave him all the
debt. But the same man did not remember that. If he remembers that, he would
have forgiven the debt of the man who owes him only hundred silvers.
The fifty-first psalm is the
psalm sung by David when Nathan the prophet reminded David’s sin with Bathsheba.
It is a psalm for forgiveness. Here he says, “my sin
is ever before me”.
If we also remember our old
lives, we will not do them again. Not only that, when you see people committing
such sins, we will feel compassion for them.
Many who attend spiritual
churches today do not have this idea. So they claim that they alone are saints
and all others are sinners. One theologian said, "All those in heaven are ever
lived as a saint; they are old sinners who have repented". Those who have
been washed and made righteous by the blood of Christ. This is the truth. If we
live like David, saying, “I acknowledge my
transgressions: and my sin is ever before me" we can escape from
continuing sin.
God’s Message:- ✍️ Bro. M. Geo Prakash