பலியையல்ல, இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன்...

                                             -  எம். ஜியோ பிரகாஷ் 

கிறிஸ்தவம் என்பது  வெறும் ஆராதனை, சடங்குகள், சம்பிரதாயங்கள் சார்ந்த ஒன்றல்ல. ஆனால் இன்று அது அப்படி மாற்றப்பட்டுவிட்டது. பெரும்பாலான விசுவாசிகளும் ஊழியர்களும் ஆராதனை சடங்குகள் சம்பிரதாயங்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து கிறிஸ்தவத்தின் மூல கோட்பாடுகளை மறந்து விட்டனர். எனவேதான் சாதாரண உலக மதங்களைப்போல ஒரு மதமாகவே கிறிஸ்தவம் மக்களால் பார்க்கப்படுகின்றது.

கிறிஸ்தவம் மதமல்ல, அது ஒரு வாழ்க்கை மார்க்கமாகும். "நானே வழி " என்று கூறி நமக்கு வழிகாட்டிய கிறிஸ்துவின் வழியில் நடப்பதே கிறிஸ்தவ வாழ்வு. தேவனோடு தொடர்புடைய ஒரு வாழ்க்கை வாழ்ந்து அவரது குரலுக்குக்  கீழ்ப்படிந்து வாழ்வதே கிறிஸ்தவ வாழ்வு. 

"நான் உங்கள் பிதாக்களை எகிப்துதேசத்திலிருந்து அழைத்துவந்த நாளிலே, தகனபலியைக்குறித்தும், மற்றப் பலிகளைக்குறித்தும் நான் அவர்களோடே பேசினதையும் கட்டளையிட்டதையும் பார்க்கிலும், என் வாக்குக்குச் செவிகொடுங்கள், அப்பொழுது நான் உங்கள் தேவனாயிருப்பேன், நீங்கள் என் ஜனமாயிருப்பீர்கள்;" ( எரேமியா 7 : 22, 23 ) என்கிறார் கர்த்தர்.

பழைய ஏற்பாட்டுக்காலத்தில் தேவன் பல்வேறு பலிகளையும் நியமங்களையும் மக்களுக்கு நியமித்திருந்தார். அதன்படி பலிகள் செலுத்தி வாழ்வதுதான் தேவனுக்கு ஏற்புடைய செயல் என்று மக்கள் நினைத்திருந்தனர். ஆனால் அவர்கள் தேவனுடைய வாக்குக்குச் செவிகொடுக்கவில்லை. அதாவது அவர்கள் கட்டளையைக் கட்டளையாகப் பார்த்தனரேத்தவிர தேவன் விரும்பும் அன்பையும், இரக்கத்தையும் நீதியையும் விட்டுவிட்டனர். பலியிடுவது சம்பந்தமான கட்டளையை நிறைவேற்றுவதில் காட்டிய ஆர்வத்தை மனிதநேயத்திலும் பிறரை அன்பு செய்வதில் காட்டவில்லை.

எனவேதான் இயேசு கிறிஸ்துக் கூறினார், "பலியையல்ல, இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன் என்பதின் கருத்து இன்னதென்று போய்க் கற்றுகொள்ளுங்கள்; நீதிமான்களையல்ல, பாவிகளையே மனந்திரும்புகிறதற்கு அழைக்க வந்தேன்." ( மத்தேயு 9 : 13 )

பலியையல்ல, இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன் என்பதின் கருத்து இன்னதென்று போய்க் கற்றுகொள்ளுங்கள் என்று கூறிய இயேசு கிறிஸ்து இன்னுமொரு இடத்தில் "பலியையல்ல இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன் என்பதின் கருத்து இன்னதென்று நீங்கள் அறிந்தீர்களானால், குற்றமில்லாதவர்களை நீங்கள் குற்றப்படுத்த மாட்டீர்கள்." ( மத்தேயு 12 : 7 ) என்று கூறுகின்றார்.

ஆனால் இன்றும் கிறிஸ்தவர்களிடையே இயேசு கிறிஸ்துவின் காலத்து யூதர்கள் வாழ்ந்த  நிலைதான் தொடர்கின்றது. பல ஊழியர்கள் வறட்டுத்தனமான போதனைகளை போதிக்கின்றனரேத் தவிர இயேசு கிறிஸ்து கூறிய அன்பையும் இரக்கத்தையும் விட்டுவிட்டனர். தசமபாக போதனை இதற்கு ஒரு உதாரணம். அன்பு, இரக்கம், நீதி இவற்றைப்பற்றி மக்களுக்கு எடுத்துரைப்பதைவிட, அத்தகைய வாழ்க்கையில் மக்கள் நடப்பதை வலியுறுத்துவதைவிட,  வருமானத்தில் பத்தில் ஒன்று காணிக்கைக் கொடுப்பதுதான் வலியுறுத்தப்படுகின்றது.

பலியையல்ல, இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன் என்பதின் கருத்து இன்னதென்று போய்க் கற்றுகொள்ளுங்கள் என்று இயேசு கிறிஸ்து கூறுவது வேதாகமக் கல்லூரியில் சென்று கற்றுக்கொள்ள அல்ல, மாறாக பரிசுத்த ஆவியானவர் உங்களுக்கு கற்றுத்தர இடம்கொடுங்கள் என்று பொருள். 

உங்கள் பொருளாசையையும் பண வெறியையும் விட்டுவிடீர்களானால் ஆவியானவர் உங்களை வழிநடத்துவார்; கற்றுத்தருவார் என்று பொருள். பலியையல்ல இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன் என்பதின் கருத்து இன்னதென்று நீங்கள் அறிந்தீர்களானால், குற்றமில்லாதவர்களை நீங்கள் குற்றப்படுத்தமாட்டீர்கள். அதாவது காணிக்கைக் கொடுக்காதவர்களை சபிக்கமாடீர்கள், காணிக்கையை வலியுறுத்தி பேசுவதைவிட பரிசுத்தத்தில் மக்களை வழிநடத்திட முயலுவீர்கள் என்று தேவன் அறிவுறுத்துகின்றார்.

என் வாக்குக்குச் செவிகொடுங்கள், அப்பொழுது நான் உங்கள் தேவனாயிருப்பேன், நீங்கள் என் ஜனமாயிருப்பீர்கள் என தேவன் கூறுவது நாம் அனைவருக்கும் ஒரு அறிவுரையாக இருக்கட்டும். அவர் இரண்டே இரண்டு கட்டளைகளைத்தான் கூறினார். ஒன்று எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக தேவனை நேசிப்பது, இரண்டாவது தன்னைத்தான் நேசிப்பதுபோல பிறரை நேசிப்பது. இதற்கு முரணான வாழ்க்கை, அன்பற்ற போதனைகள் நாம் தேவ ஜனமாக இருக்கத் தடையானவைகள்.

ஆம் அன்பானவர்களே, பலியையல்ல இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன் என்பதின் கருத்து இன்னதென்று நாம் அறிந்துகொண்டால் பிறரைக் குற்றப்படுத்தமாட்டோம். தேவன் காட்டிய அன்பு வழியில் நடப்போம். அதுவே கிறிஸ்துவுக்கு ஏற்புடைய வழி.

படைத்தவரை விட்டு படைப்பை தொழுது சேவிப்பது .....

                                        - சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ் 

"தேவனுடைய சத்தியத்தை அவர்கள் பொய்யாக மாற்றி சிருஷ்டிகரைத் தொழுது சேவியாமல் சிருஷ்டியைத் தொழுது சேவித்தார்கள்.....இதினிமித்தம் தேவன் அவர்களை இழிவான இச்சை ரோகங்களுக்கு ஒப்புக்கொடுத்தார்..." (ரோமர்- 1:25,26)

படைத்தவரை சேவிப்பது, படைக்கப்பட்ட பொருட்களை சேவிப்பது என இரு வேறு நிலைகளை பவுல்  அடிகள் இங்கு விளக்குகின்றார். அன்று ஏதேனில் துவங்கியது இந்த நிலை. ஆதாமும் ஏவாளும் படைத்த தேவனது கட்டளையை மீறி தேவன் தடை செய்த படைக்கப்பட்ட பொருளான கனியின்மேல் ஆசை கொண்டார்கள். அதனால் தேவனது சாபத்துக்கு உள்ளானார்கள். 

இன்றும் மனிதன் இதையே செய்கின்றான். தேவனைவிட உலகப் பொருட்கள்மேல் ஆசை கொள்வது சிருஷ்டியை தொழுது சேவிப்பதுதான். இப்படி தேவனை விட்டு தேவனால் படைக்கப்பட்ட பொருள்மேல் ஆசை கொள்வதால்தான் இழிவான "இச்சை" மனிதனில் பிறக்கின்றது என இந்த வசனம் சொல்கிறது. 

தேவனுக்கு ஒப்பானது உலகினில் எதுவுமே இல்லை. ஆனால் இன்று மனிதர்கள் பணம், பதவி , பெண் ஆசை, மண்ணாசை என  இழிவான இச்சைகளில் சிக்கி தேவனது சாபத்துக்கு உள்ளாகின்றார்கள். மட்டுமல்ல இப்படி இழிவான இச்சைகளில் சிக்கி இருப்போர் "அவைகளை செய்கின்ற மற்றவர்களிடத்தில் பிரியப்படுகிறவர்களுமாய் இருக்கிறார்கள்." (ரோமர் -1;32)

படைத்தவரை விட்டுப் படைக்கப்பட்டப் பொருள்களின்மேல் இச்சைகொண்டு அலைவது மனிதனில் பல்வேறு பாவ காரியங்களைத் தோன்றச்  செய்கின்றது. இன்று உலகினில் காணப்படும் பல்வேறு பாவங்களுக்குக் காரணம் படைத்தவரை விட்டு படைக்கப்பட்டப் பொருள்களின்மேல் மனிதன் நாட்டம்கொண்டு அலைவதுதான்.  இதனை அப்போஸ்தலரான் பவுல் அடிகள் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றார்:-

"தேவனுடைய சத்தியத்தை அவர்கள் பொய்யாக மாற்றி, சிருஷ்டிகரைத் தொழுது சேவியாமல் சிருஷ்டியைத் தொழுது சேவித்தார்கள், அவரே என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்பட்டவர். ஆமென். இதினிமித்தம் தேவன் அவர்களை இழிவான இச்சைரோகங்களுக்கு ஒப்புக்கொடுத்தார்; அந்தப்படியே அவர்களுடைய பெண்கள் சுபாவ அநுபோகத்தைச் சுபாவத்துக்கு விரோதமான அநுபோகமாக மாற்றினார்கள். அப்படியே ஆண்களும் பெண்களைச் சுபாவப்படி அநுபவியாமல், ஒருவர்மேலொருவர் விரகதாபத்தினாலே பொங்கி, ஆணோடே ஆண் அவலட்சணமானதை நடப்பித்து, தங்கள் தப்பிதத்திற்குத் தகுதியான பலனைத் தங்களுக்குள் அடைந்தார்கள். தேவனை அறியும் அறிவைப் பற்றிக்கொண்டிருக்க அவர்களுக்கு மனதில்லாதிருந்தபடியால், தகாதவைகளைச் செய்யும்படி, தேவன் அவர்களைக் கேடான சிந்தைக்கு ஒப்புக்கொடுத்தார். அவர்கள் சகலவித அநியாயத்தினாலும், வேசித்தனத்தினாலும், துரோகத்தினாலும், பொருளாசையினாலும், குரோதத்தினாலும் நிறையப்பட்டு; பொறாமையினாலும், கொலையினாலும், வாக்குவாதத்தினாலும், வஞ்சகத்தினாலும், வன்மத்தினாலும் நிறைந்தவர்களுமாய்,  புறங்கூறுகிறவர்களுமாய், அவதூறு பண்ணுகிறவர்களுமாய், தேவபகைஞருமாய், துராகிருதம் பண்ணுகிறவர்களுமாய், அகந்தையுள்ளவர்களுமாய், வீம்புக்காரருமாய், பொல்லாதவைகளை யோசித்துப் பிணைக்கிறவர்களுமாய், பெற்றாருக்குக் கீழ்ப்படியாதவர்களுமாய், உணர்வில்லாதவர்களுமாய், உடன்படிக்கைகளை மீறுகிறவர்களுமாய், சுபாவ அன்பில்லாதவர்களுமாய், இணங்காதவர்களுமாய், இரக்கமில்லாதவர்களுமாய் இருக்கிறார்கள்."  (ரோமர் 1:25-31)

"நாங்கள் ஆவிக்குரிய ஆராதனை செய்யும் ஆவிக்குரிய மக்கள்" என்று தங்களைக் கூறிக்கொள்ளும் பல விசுவாசிகளும் அவர்களை வழிநடத்தும் ஊழியர்களும் உண்மையில் தேவனை விட்டு பண ஆசை எனும் உலக இச்சையில் மூழ்கி இருக்கின்றனர். இப்படிச் செய்வது, சிருஷ்டிகரைத் தொழுது சேவியாமல் சிருஷ்டியைத் தொழுது  சேவிப்பதுதான்.

அன்பானவர்களே, மனிதனது வேசித்தன செயல்பாடுகளுக்கு காரணமும் இச்சையே. அதாவது தேவனை விட்டு தேவனால் படைக்கப்பட்ட ஆண்களையும் பெண்களையும்  (பெண்கள் ஆண்கள் ஆசை கொள்வதும் ஆண்கள்மேல் பெண்கள் ஆசைகொள்வதும்) பொருட்களையும்  விரும்புவதே. இதன்பொருட்டே உலகம் இன்று விலை கொடுத்துக்கொண்டு இருக்கிறது. ஆம் இவை அனைத்துக்கும் காரணம் தேவனை விட்டு தேவனால் படைக்கப்பட்டவைகள் ஆசை கொள்வதே.

அன்பானவர்களே, எந்த சூழ்நிலையிலும் தேவனே போதுமென வாழ்வோம். நமது அனைத்துத் தேவைகளையும் அவரே சந்திப்பார். ஆமென்.   

 

He raiseth up the poor

 

-         Bro. M. Geo Prakash

 “He raiseth up the poor out of the dust, and lifteth the needy out of the dunghill; That he may set him with princes, even with the princes of his people. " (Psalms 113 : 7,8 )

This verse is similar in the book of 1 Samuel also (1 Samuel 2: 8).

Once a man who wanted to tease me asked me, “it has been mentioned in your Bible that “He lifts up the poor out of dust and lifts the needy out of the dunghill." Don't you know that there are millions of poor people in this world? Why your God did not lift up those people?

I responded to him by saying, "here, the word poor does not mean the poor in economic sense, but those simple in their spirit. Just as mountains and valley on the earth so are human economic condition on earth. One may be rich in wealth but at the same time humble in spirit, at the same time a poor man can be an arrogant. Jesus started the Sermon on the Mount like this, “Blessed are the poor in spirit: for theirs is the kingdom of heaven.” (Matthew 5: 3 )

Moreover, in spite of all riches one is poor in the sight of God if one does not have simplicity in spirit. In the same way, if the poor have nothing but a simple spirit, then he is rich in the sight of God. " There are many Old Testament devotees in the Bible who are humble in spirit. Joseph, Moses, Gideon and David are some examples. New Testament believers, especially the disciples of Jesus Christ and Apostle Paul, all had a simple spirit.

God exalted Joseph, who was hated and despised by all the brethren, to be equal to Pharaoh because he had a simple heart. God knew Moses, who was milder than all the people in the world, to save his people from Egypt, and God knew Gideon to deliver the people of Israel from the hands of the Midianites because of his simple spirit. It is because of David's simple heart that he made the shepherd David king over Israel.

Beloved, God's promise is not false. But contrary to this verse, if we live proudly, we will lose what we have. Because Scripture says, "God opposes the proud, but gives grace to the humble." We have seen the end of the lives of many political leaders who lived with worldly pride. The pathetic end of their life also we know.

Beloved, whether we are rich or poor live in humility, and God will exalt us.

Let us continue on our daily journey to perfection

                                                                         - Bro. M. Geo Prakash

God reveals Himself to people in certain specific ways according to His gracious will. Many know God in their difficult times of life. Many people know God when they decide to commit suicide and attempting it. Some come to know God in the face of chronic illness, debt, and distress. We may have heard of such witnesses.

Such men claim, "I am saved." They think this is salvation. But, this is not salvation except the fact that they have come to know God and have been forgiven of their past sins. This fact is not understood by many Christians. Though these people say, "I am saved, I am saved", the truth is that, they practice different forms of worship from the old ones they had followed until then. "Only he who endures to the end will be saved" Jesus Christ said in Matthew 24:13. That means we need to stand firm to the end in our holy lives. Salvation does not happen overnight.

We receive God's forgiveness for our old sins in one day. But constantly we have to stand the test of time in the new born-again life. It is important that after we receive the forgiveness of sins we have to live in harmony with the God we know, to the end, living according to His will.

Christianity is seen today as one among the worldly religions by the people. The reason for this is, the so called redeemed Christians are living a life without any witness. Many, who claim saved today, do not have even the good qualities of people of other religions, or people who do not know God. But they are also proclaiming gospel to others without inheriting any good quality in their personal life.

Most Christians, who claim that they are saved, focus on church worship and certain devotional activities and consider it to be the Christian life. Suffice it to say that they see Christianity as a religion. Every religion has certain rules of worship and certain rituals to follow. Since many Christians view Christianity as a religion, they make it a point to formulate and adhere to certain principles.

When we praise a political leader and cheered, he will be happy. But God is not like world political leaders; He is the seer of the inner human mind. Therefore, empty hymns and shouts of allegiance do not make him happy.

God does not look at one's superficial forms of worship. He will look at the one who trembles at his word. Trembling means not trembling like in cold, but acting out of fear that we must obey God's commands; Fear of God and avoid engaging in sinful situations. God wants us to avoid doing anything that God does not want us to do, regardless of whether it is a small or a big command.

Saul went out to fight against the Amalekites. In the process, God told Saul through prophet Samuel to destroy the Amalekites and their livestock when they were conquered. But when Saul won the battle, he did not listen to God's words. He kept the quality sheep and cows alive and destroyed the trivial and useless ones. When Samuel heard about it, Saul said that he had saved the good of the cattle to be sacrificed to the Lord God. (1 Samuel 15:15)

In response Samuel said, Hath the LORD delight in burnt offerings and sacrifices, as in obeying the voice of the LORD? Behold, to obey is better than sacrifice, and to hearken than the fat of rams”. (1 Samuel 15:22).

Most of the people who claim to be Christians are like this today. They are generous and proud in their offerings, temple work, and donations to the ministry and missionary work. But the word of God does not work in their lives. Many lack the Christian qualities of humility, patience, love, and forgiveness.

This is also the case with many Christian families who claim to be spiritual Christians. Would it be pleasing to the Lord to pray and sing fervently in Sunday worship, engaging in corruption, bribery, violent politics, and husband-wife quarrels in disobedience to God's commands? Many who do not take good care of their own parents at home jump with spirit at temple worship.

God wants a change in lifestyle, not worship. But most pastors do not see these and do not make realize their believers their mistakes and rectify them. The reason is the fear that if they make such comments, the tithe that comes from them will be stopped.

“When ye come to appear before me, who hath required this at your hand, to tread my courts? Bring no more vain oblations; incense is an abomination unto me; the new moons and sabbaths, the calling of assemblies, I cannot away with; it is iniquity, even the solemn meeting.” (Isaiah 1:12, 13) says the Lord GOD.

But God gives the power to people who really want to live life to the fullest. Because God knows that man is inherently weak. This is why apostle Paul writes about his weaknesses: -

“For that which I do I allow not: for what I would, that do I not; but what I hate, that do I. If then I do that which I would not, I consent unto the law that it is good. Now then it is no more I that do it, but sin that dwelleth in me. For I know that in me (that is, in my flesh,) dwelleth no good thing: for to will is present with me; but how to perform that which is good I find not. ( Romans 7 : 15-18 )

Thus, although everyone has the desire to do good, we do not do good. For the good that I would I do not: but the evil which I would not, that I do.( Romans 7 : 19 )." Our human weakness prevents us from doing good.

The first step to perfect salvation is to overcome this sinful human weakness. God will help us to overcome such sins. It was only when we did not know God that we were forgiven of our sins by the crucifixion of Jesus Christ, the Son of God. Apostle Paul writes that we who are thus reconciled are more certain that we will be saved by him. That is, he mentions that we who have been forgiven of our sins are more certain of being saved by him.

“For if, when we were enemies, we were reconciled to God by the death of his Son, much more, being reconciled, we shall be saved by his life”  (Romans 5:10).

“There is therefore now no condemnation to them which are in Christ Jesus, who walk not after the flesh, but after the Spirit. For the law of the Spirit of life in Christ Jesus hath made me free from the law of sin and death.” ( Romans 8 : 1, 2 )

Only if the Spirit of God dwells in us can we live in this world without sin. Those who live like this are called the spiritual people. “But ye are not in the flesh, but in the Spirit, if so be that the Spirit of God dwell in you. Now if any man have not the Spirit of Christ, he is none of his”. ( Romans 8 : 9 )

Therefore, it is necessary for us to move towards perfection without stopping at the same place saying "I am saved, I am saved" and repeating the basic Christian teachings. That perfection is what frees us from the sinful state of mind and leads us straight to salvation. This is what we read in the Hebrew epistle as follows: -

“Therefore leaving the principles of the doctrine of Christ, let us go on unto perfection; not laying again the foundation of repentance from dead works, and of faith toward God, Of the doctrine of baptisms, and of laying on of hands, and of resurrection of the dead, and of eternal judgment.” ( Hebrews 6 :1, 2 )

Yes, let us continue on our daily journey to perfection without dying in sin, thinking salvation was a one-day experience.