🍒Meditation verse - லுூக்கா 10: 41 - 42 / Luke 10:41–42

 வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,527

'ஆதவன்' 💚ஏப்ரல் 12, 2025. 💚சனிக்கிழமை 

இயேசு அவளுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: "மார்த்தாளே, மார்த்தாளே, நீ அநேக காரியங்களைக்குறித்துக் கவலைப்பட்டுக் கலங்குகிறாய். தேவையானது ஒன்றே, மரியாள் தன்னைவிட்டு எடுபடாத நல்ல பங்கைத் தெரிந்துகொண்டாள்"என்றார். ( லுூக்கா 10: 41, 42)

வேதாகமத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள மார்த்தாள், மரியாள் எனும் சகோதரிகள் நமக்கு ஆவிக்குரிய வாழ்வைத்தொடர நல்ல படிப்பினைகளாக இருக்கின்றனர். பொதுவாகத் தங்களைப் பலரும்   கிறிஸ்தவர்கள் என்று கூறிக்கொண்டாலும் இன்றைய நாட்களில் நாம் மார்த்தாளைப்போன்ற கிறிஸ்தவர்களையே  அதிகம் பார்க்கின்றோம். 

மார்த்தாள் வகைக் கிறிஸ்தவர்கள் ஆலயக் காரியங்களுக்காக ஓடிஓடிப்  பல்வேறு காரியங்களைச் செய்கின்றார்கள். ஆலயத் திருவிழா, அசனம்,  பல்வேறு ஆலயப்பணிகளுக்கு நன்கொடை வசூலித்தல் என்று ஆலய வளாகத்தையே சுற்றிச்சுற்றி வருகின்றார்கள். மார்த்தாள் இயேசு கிறிஸ்துவுக்காகத்தான் உழைத்தாள். அதுபோல இவர்களும் தங்களைக் கிறிஸ்துவுக்காக உழைப்பதாகவே எண்ணிக்கொள்கின்றனர். இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு  நல்ல உணவளிக்கவேண்டும், அவரை நன்கு உபசரித்து வழியனுப்பவேண்டும் என்பதுதான் மார்த்தாளின் எண்ணம். இதுவே உலகமக்கள் விரும்பும் காரியமாகவும் இருக்கின்றது. 

ஆனால் இதற்கு மாறாக மரியாளோ, அமைதியாக இயேசு கிறிஸ்துவின் பாதத்தருகில் அமர்ந்து அவரது உயிருள்ள வார்த்தைகளைக்  கேட்பதிலேயே ஆர்வமுள்ளவளாக இருந்தாள். அவள் அவரோடுள்ள ஐக்கியத்தையே மேலானதாகக் கருதினாள். ஆனால் மார்த்தாளின் பார்வையில் மரியாள் வேலைசெய்ய மனதில்லாமல் வெட்டியாக இருப்பதாகவே தோன்றியது. எவ்வளவோ வீட்டுவேலைகள் இருக்கும்போது இவள் சும்மா இருக்கிறாளே என்று அவள் எண்ணினாள். எண்ணியது மட்டுமல்ல, இயேசு கிறிஸ்துவிடம் அவளைக்குறித்து குற்றம் சாட்டினாள். 

"ஆண்டவரே, நான் தனியே வேலைசெய்யும்படி என் சகோதரி என்னை விட்டுவந்திருக்கிறதைக்குறித்து உமக்குக் கவலையில்லையா? எனக்கு உதவிசெய்யும்படி அவளுக்குச் சொல்லும் என்றாள்." (லுூக்கா 10: 40) "உமக்குக் கவலையில்லையா?"  என்று கேட்பதன்மூலம் ஒருவிதத்தில் அவள் இயேசுவையும் குற்றப்படுத்துகின்றாள். இதுபோலவே இன்றும் பலர் இருக்கின்றனர். தங்களைப்போல எல்லோரும் ஆலயங்களுக்கென்று ஓடிஓடி உழைக்கவேண்டுமென்று எண்ணுகின்றனர். அப்படி உழைக்காதவர்களை குற்றப்படுத்துகின்றனர்.  

ஆனால் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து மரியாளையே மேன்மையாக எண்ணினார். ஆம் அன்பானவர்களே, ஆலயங்களுக்காக உழைப்பதையல்ல, மாறாக நமது உடலாகிய ஆலயத்தை பரிசுத்தமாக காப்பாற்றவேண்டிய செயல்கள் நாம் செய்வதையே தேவன் விரும்புகின்றார். கிறிஸ்துவின் வார்த்தைகள் நம்முள் இறங்கிச்  செயல்படவில்லையானால் நாம் பாவிகளாகவே இருப்போம். கிறிஸ்து நம்முள் இல்லையானால் நாம் பாவத்தை மேற்கொள்ள முடியாது. 

உலகரீதியான உதாரணமாக ஒரு காரியத்தை நாம் எண்ணிப்பார்ப்போம், நாம் பணியாற்றும் அலுவலகத்தில் ஓடிஓடி உழைத்தாலும் நம்மிடம் உண்மையும் நல்ல ஒழுக்க குணமாகும்  இல்லாதிருக்குமானால் உயரதிகாரிகள் நம்மை விரும்புவார்களா? அங்கு நாம் பணியில்தான்  நிலைக்கமுடியுமா? இப்படியே தேவனும் நம்மிடம் உண்மை, தூய்மை, இவற்றையே மற்ற அனைத்தையும்விட மேலாக எதிர்பார்க்கின்றார். 

அன்பானவர்களே, தேவன் நம்மிடம் எதிர்பார்ப்பது ஒன்றே ஒன்றுதான். அதுதான் அவரைவிட்டுப் பிரியாத உறவு. இதனையே அவர், "தேவையானது ஒன்றே, மரியாள் தன்னைவிட்டு எடுபடாத நல்ல பங்கைத் தெரிந்துகொண்டாள்" என்று கூறுகின்றார். ஆம் அன்பானவர்களே, மரியாளைப்போல கிறிஸ்து எனும் நல்ல பங்கை நாம் தெரிந்துகொள்பவர்களாக இருக்கவேண்டியது அவசியம்.  அவரோடுள்ள ஐக்கியத்தில் வளரவேண்டியது அவசியம். 

பல்வேறு சரீர முயற்சியால் ஒருவேளை நாம் மக்களிடம் "ஊருக்காக உழைப்பவர்கள்" என்று பெயர்பெறலாம். ஆனால் தேவனது எதிர்பார்ப்பை நாம் நிறைவேற்றாமல் இருந்து அவர் நம்மைக் கைவிட்டால் அதனால் பயன் என்ன? "மனுஷன் உலகம் முழுவதையும் ஆதாயப்படுத்திக்கொண்டாலும், தன் ஜீவனை நஷ்டப்படுத்தினால் அவனுக்கு லாபம் என்ன? மனுஷன் தன் ஜீவனுக்கு ஈடாக என்னத்தைக் கொடுப்பான்?" ( மத்தேயு 16: 26) என்று இயேசு கிறிஸ்து கேட்டாரே?

ஆம் அன்பானவர்களே, நாம் மார்த்தாளைப்போல அநேக காரியங்களைக்குறித்து நாமே தீர்மானம் எடுத்துக்  கவலைப்பட்டு ஓடிஓடி உழைப்பதையல்ல மாறாக,  மரியாளைப் போல தேவ வார்த்தைகளுக்குச் செவிகொடுத்து தேவ ஐக்கியத்துடன் வாழ்வதையே தேவன் விரும்புகிறார். அதுவே நாம் தெரிந்துகொள்ளவேண்டிய நல்லபங்கு என்கிறார் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து. அவர் விரும்பும் நல்ல பங்கைத் தெரிந்துகொள்வோம்; இயேசு கிறிஸ்துக் கூறுவதுபோல அதுவே நம்மைவிட்டு எடுபடாததாக இருக்கும். 

தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்         

Scripture Meditation – No: 1,527

AATHAVAN 💚 April 12, 2025 💚 Saturday

"And Jesus answered and said unto her, Martha, Martha, thou art careful and troubled about many things: But one thing is needful: and Mary hath chosen that good part, which shall not be taken away from her." – Luke 10:41–42 (KJV)

The sisters mentioned in the Bible, Martha and Mary, offer us valuable lessons for living a spiritually rooted life. Though many people today identify themselves as Christians, we mostly come across Christians who resemble Martha more than Mary.

Martha-type Christians are constantly busy with church activities—organizing festivals, preparing meals, collecting donations for various church needs, and tirelessly running around church premises. Like Martha, they believe they are labouring for Jesus Christ. Martha's concern was to serve Jesus with the best meal and to care for Him properly. This is also what the world typically admires—active, visible service.

In contrast, Mary sat quietly at Jesus’ feet, listening intently to His living words. She valued union with Christ above all else. But to Martha, Mary appeared idle and indifferent to the many pressing household tasks. Not only did Martha think this, but she even complained about it to Jesus.

"Lord, dost thou not care that my sister hath left me to serve alone? bid her therefore that she help me." – Luke 10:40 (KJV)

By asking, "Dost thou not care?" Martha was, in a way, accusing even Jesus. Similarly, today many feel everyone must be as busy in church work as they are. Those who don’t are often criticized and misunderstood.

Yet, Jesus Christ acknowledged Mary as the one who made the better choice. Dear beloved, the Lord desires not just our work for the church but rather that we keep our own bodies—our personal temples—holy and pure. If Christ’s words do not take root and work within us, we remain in sin. Without Christ dwelling in us, we cannot overcome sin.

Consider a worldly example: even if someone works tirelessly in an office, if they lack integrity and good conduct, will their superiors truly value them? Can they remain in that position long? In the same way, God looks not at our outward busyness but at our inner truthfulness and holiness.

Beloved, God expects only one thing from us—that we never be separated from Him. This is why He said, "One thing is needful: and Mary hath chosen that good part, which shall not be taken away from her."

Yes, dearly beloved, like Mary, we must choose the good part—Christ Himself. It is essential that we grow in our union with Him.

We may earn a reputation among people as "those who work tirelessly for the community" through our physical efforts. But if we fail to meet God's expectation and He turns away from us, what is the use? Jesus Christ Himself asked:

"For what is a man profited, if he shall gain the whole world, and lose his own soul? or what shall a man give in exchange for his soul?" – Matthew 16:26 (KJV)

So dear ones, instead of exhausting ourselves like Martha over many self-decided tasks, God desires that we, like Mary, give ear to His Word and dwell in oneness with Him. This is the good part, the portion Jesus Christ said will never be taken away from us.

Divine Message by: Bro. M. Geo Prakash                                     

🍒Meditation verse - யோவேல் 2: 13 / Joel 2:13

 வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,526

'ஆதவன்' 💚ஏப்ரல் 11, 2025. 💚வெள்ளிக்கிழமை 

"நீங்கள் உங்கள் வஸ்திரங்களையல்ல, உங்கள் இருதயங்களைக்கிழித்து, உங்கள் தேவனாகிய கர்த்தர் இடத்தில் திரும்புங்கள்; அவர் இரக்கமும், மன உருக்கமும், நீடிய சாந்தமும், மிகுந்த கிருபையுமுள்ளவர்; அவர் தீங்குக்கு மனஸ்தாபப்படுகிறவருமாயிருக்கிறார்." ( யோவேல் 2: 13) 

பழைய ஏற்பாட்டுக்காலத்தில் பாவம்செய்தவர்கள் மனம்திரும்புதல் வேண்டித்  தங்கள்  உடலில் சாம்பலைப் பூசிக்கொள்வதும் தங்களது ஆடைகளைக் கிழித்துக்கொண்டு சாக்கு உடை அணிந்துகொள்வதும் வழக்கமாக இருந்தது. பலர் உண்மையான உணர்வுடன் இப்படிச் செய்தாலும் மிகப்பலர் இதனை ஒரு சடங்காகவே செய்தனர். மெய்யான மனம்திரும்புதல் இருக்கிறதோ இல்லையோ, தாங்கள் இப்படிச் செய்வதன்மூலம் மற்றவர்கள் தங்களை மேன்மையாகக் கருதவேண்டும் எனும் எண்ணத்துடனும் பலர் இப்படிச் செய்தனர். 

எனவேதான் யோவேல் தீர்க்கத்தரிசி மூலம் தேவன் இன்றைய தியான வசனத்தைக் கூறுகின்றார். வெளி அடையாளச் சடங்குகள் மூலமல்ல, மெய்யான இருதய உணர்வோடு பாவத்தை நாம் தேவனிடம் அறிக்கையிட்டு மன்னிப்பை வேண்டவேண்டும் என்கின்றார். இதனையே அவர், "இருதயங்களைக்கிழித்து, உங்கள் தேவனாகிய கர்த்தர் இடத்தில் திரும்புங்கள்" என்கின்றார். 

புலம்பல் நூலிலும் இதனையே நாம் வாசிக்கின்றோம், "நாம் நம்முடைய வழிகளைச் சோதித்து ஆராய்ந்து, கர்த்தரிடத்தில் திரும்பக்கடவோம். நாம் நம்முடைய கைகளோடுங்கூட நம்முடைய இருதயத்தையும் பரலோகத்திலிருக்கிற தேவனிடத்திற்கு ஏறெடுக்கக்கடவோம்." ( புலம்பல் 3: 40, 41) என்று. கைகளை மட்டும் உயர்த்தி ஜெபித்தால் போதாது, மாறாக நமது இருதயமும் தேவனை நோக்கி உயர்த்தப்படவேண்டும். 

தேவன் கிருபையும் இரக்கமும் நிறைந்தவராக இருப்பதால், "அவர் நம்முடைய பாவங்களுக்குத்தக்கதாக நமக்குச் செய்யாமலும், நம்முடைய அக்கிரமங்களுக்குத் தக்கதாக நமக்குச் சரிக்கட்டாமலும் இருக்கிறார்." (சங்கீதம் 103: 10) நமது பாவத்துக்கு அவர் தண்டனையைத் தந்தாலும் தனக்குள் அதுகுறித்து மனம் வருந்துபவராக இருக்கின்றார். இதனையே இன்றைய தியான வசனத்தில் நாம் "அவர் தீங்குக்கு மனஸ்தாபப்படுகிறவருமாயிருக்கிறார்." என்று வாசிக்கின்றோம். 

ஆம் அன்பானவர்களே, எல்லோரும் ஜெபிக்கிறார்கள் என்று கூட்டத்தோடு கூட்டமாக நாமும் கூப்பாடுபோட்டு ஜெபிப்பதால் பலனில்லை. பாவம் மன்னிக்கப்பட பரிகாரமாக ஒறுத்தல்கள் செய்வதில் பலனில்லை. சகோதர மதத்தவர்கள் குறிப்பிட்ட காலங்களில் ஆறுகளிலும் கடலிலும் மூழ்கியெழுந்து  பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டது என எண்ணிக்கொள்வதுபோல நாமும் எண்ணிக்கொண்டு வாழ்வதில் அர்த்தமில்லை. பாவமன்னிப்பு பெறும்போது நமது இருதயம் அதனை உணர்ந்துகொள்ளும். மெய்யான சமாதானம் நம்மை நிரப்பும். கிறிஸ்துவுக்கு நம்மை ஒப்புக்கொடுத்து அவரது இரத்தத்தால் கழுவப்படும்போது மட்டுமே இந்த மீட்பு அனுபவம் கிடைக்கும்.  

ஆம் அன்பானவர்களே, நமது தேவன் பாவத்தை வெறுத்தாலும் பாவிகளை நேசிக்கின்றார். நமது அக்கிரமங்களை அவர் எண்ணியிருந்தால் நாம் அவர்முன் நிற்கமுடியாது.  "கர்த்தாவே, நீர் அக்கிரமங்களைக் கவனித்திருப்பீரானால், யார் நிலைநிற்பான், ஆண்டவரே." ( சங்கீதம் 130: 3) அவர் நம்மை நேசிப்பதால் அவரிடம் மெய்யான இருதய உணர்வோடு மன்னிப்பை வேண்டும்போது நமது பாவங்கள் மன்னிக்கப்படுகின்றன. மன்னிக்கப்படுவது மட்டுமல்ல, பாவத்தையே நம்மைவிட்டு அகற்றுவார். "மேற்குக்கும் கிழக்குக்கும் எவ்வளவு தூரமோ, அவ்வளவு தூரமாய் அவர் நம்முடைய பாவங்களை நம்மைவிட்டு விலக்கினார்." ( சங்கீதம் 103: 12) என்று கூறப்பட்டதுபோல, பாவம் நம்மைவிட்டு அகற்றப்படும். 

நமது இருதயங்களைக்கிழித்து, தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் திரும்புவோம்.  அவரது பரிசுத்த இரத்தத்தால் கழுவப்பட வேண்டுவோம். அவர் இரக்கமும், மன உருக்கமும், நீடிய சாந்தமும், மிகுந்த கிருபையுமுள்ளவராக இருப்பதால் நம்மைப் புறம்பேத் தள்ளமாட்டார்.  

தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்                                                     

Scripture Meditation – No: 1,526
AATHAVAN 💚 April 11, 2025, 💚 Friday

"And rend your heart, and not your garments, and turn unto the Lord your God: for he is gracious and merciful, slow to anger, and of great kindness, and repenteth him of the evil." (Joel 2:13, KJV)

In Old Testament times, when people sinned and wanted to repent, it was customary for them to put ashes on their bodies, tear their clothes, and wear sackcloth. While some did this with genuine conviction, many followed these rituals merely as a tradition. Whether they had true repentance or not, they performed these acts to appear righteous before others.

That is why God, through the prophet Joel, speaks the verse we meditate on today. He instructs us not to rely on outward rituals but to confess our sins to Him with a sincere heart and seek forgiveness. Hence, the call is to “rend your heart, and not your garments” and return to the Lord your God.

We read a similar thought in the book of Lamentations: "Let us search and try our ways, and turn again to the Lord. Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens." (Lamentations 3:40-41, KJV) Lifting up our hands alone in prayer is not enough—we must lift up our hearts toward God as well.

Because our God is full of mercy and compassion, "He hath not dealt with us after our sins; nor rewarded us according to our iniquities." (Psalm 103:10, KJV)
Though He punishes sin, He grieves over doing so. As today’s verse says, “He repenteth him of the evil.”

Yes, beloved, it is not enough to join a crowd in loud prayers. Performing rituals or penances cannot earn us forgiveness. Just as some from other faiths believe their sins are washed away by immersing in rivers or seas at certain times, we too can fall into meaningless traditions. But true forgiveness is felt deep within the heart. Genuine peace will fill us when we surrender ourselves to Christ and are washed by His precious blood. Only then can we experience true redemption.

Yes, dearly beloved, although God hates sin, He loves the sinner. If He were to mark our iniquities, we could not stand before Him: "If thou, Lord, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand?" (Psalm 130:3, KJV) But because He loves us, when we approach Him with a sincere and contrite heart, our sins are forgiven. Not only that—He removes our sins far from us. "As far as the east is from the west, so far hath he removed our transgressions from us." (Psalm 103:12, KJV)

Let us rend our hearts and return to the Lord our God. Let us be cleansed by His holy blood. Because He is full of mercy, compassion, long-suffering, and abundant grace, He will not cast us away.

Gospel Message by: Bro. M. Geo Prakash

🍒Meditation verse - எரேமியா 23: 16 / Jeremiah 23:16

 வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,525

'ஆதவன்' 💚ஏப்ரல் 10, 2025. 💚வியாழக்கிழமை 

"உங்களுக்குத் தீர்க்கதரிசனம் சொல்லுகிற தீர்க்கதரிசிகளின் வார்த்தைகளைக் கேளாதிருங்கள்; அவர்கள் உங்களை வீண்பெருமை கொள்ளும்படி செய்கிறார்கள்; கர்த்தருடைய வாக்கை அல்ல, தாங்கள் யூகித்த தரிசனத்தைச் சொல்லுகிறார்கள் என்று சேனைகளின் கர்த்தர் சொல்லுகிறார்." ( எரேமியா 23: 16)

தீர்க்கத்தரிசனம் சொல்வது என்பது ஆவியின் வாரங்களில் ஒன்று (1 கொரிந்தியர் 12:10)  இந்த வரத்தைத் தேவன் ஏன் கொடுக்கின்றார் என்றால் பாவத்தில் மடிந்துபோகின்ற ஆத்துமாக்களுக்கு பாவ உணர்வைக்கொடுத்து அவர்கள் மனம்திரும்புவதற்கு. மேலும், நாட்டில் ஏற்படப்போகும் பெரிய இடர்களை முன்கூட்டியே மக்களுக்கு உணர்த்தி அவர்களை எச்சரித்துத்  தப்புவிப்பதற்காக.  தாவீதுக்கு நாத்தான் தீர்க்கதரிசனம் கூறியது அவர் தனது பாவத்தை உணர்ந்து மனம்திரும்புவதற்காக. 

ஆதியாகமத்தில் பாரவோன் கண்ட கனவுக்கு பொருளாக யோசேப்பு வரப்போகின்ற பஞ்சகாலத்தைத்  தீர்க்கதரிசனமாக அறிந்துக்  கூறியது தேசத்தை அழிவிலிருந்து மீட்பதற்காக. மட்டுமல்ல, தீர்க்கதரிசனம் கூறிய யோசேப்பின் எதிர்கால உயர்வுக்கும் இது காரணமாக இருந்தது. ஆனால் தேவனால் மேலான நோக்கத்துக்காக வெளிப்படுத்தப்படும் இரகசியங்கள் பிற்காலங்களில் ஊழியர்களது பொருளாசையினை நிறைவேற்றும் கருவியாக மாறிப்போனது. எனவே அவர்கள் பொய்யான தரிசனங்களைக்கூறி மக்களை ஏமாற்றித் தாங்கள் செழிப்பாக வாழ வகைசெய்து கொண்டார்கள். 

இது இப்போது நடக்கும் தவறல்ல,  இயேசு கிறிஸ்துவின் காலத்துக்கு முன் ஏறக்குறைய 700 ஆண்டுகளுக்கு முன்னேயே இது நடந்துள்ளது.  இதனையே எரேமியா மூலம் தேவன், "உங்களுக்குத் தீர்க்கதரிசனம் சொல்லுகிற தீர்க்கதரிசிகளின் வார்த்தைகளைக் கேளாதிருங்கள்; அவர்கள் உங்களை வீண்பெருமை கொள்ளும்படி செய்கிறார்கள்; கர்த்தருடைய வாக்கை அல்ல, தாங்கள் யூகித்த தரிசனத்தைச் சொல்லுகிறார்கள்" என்று கூறுகின்றார். நமது ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவும்கூட, "கள்ளத் தீர்க்கதரிசிகளுக்கு எச்சரிக்கையாயிருங்கள்; அவர்கள் ஆட்டுத்தோலைப் போர்த்துக்கொண்டு உங்களிடத்தில் வருவார்கள்; உள்ளத்திலோ அவர்கள் பட்சிக்கிற ஓநாய்கள்." ( மத்தேயு 7: 15) என்று எச்சரித்தார்.

ஆம் அன்பானவர்களே, நாம் தேவனோடு நெருங்கிய உறவோடு வாழ்வோமென்றால் தேவன் நமக்கு நம்மைக்குறித்து வெளிப்படுத்தல்களைத் தருவார். அதற்காக நாம் ஊழியக்காரர்களைத் தேடி ஓடவேண்டிய அவசியமில்லை. அவர்கள் பொய்யையே கூறி நம்மை ஏமாற்றுவார்கள். ஊழியனைத்தேடி வரும் எல்லோருக்கும் தேவன் எப்போதும் ஆசீர்வாதத்தையே தீர்க்கதரிசனமாகக் கூறிக்கொண்டிருக்கமாட்டார். பலவேளைகளில் நமது ஆசீர்வாதத்துக்கு நமது பாவமான செயல்களே காரணமாக இருக்கும். உண்மையான தீர்க்கத்தரிசி அதனை உணர்த்தவேண்டும். மாறாக, "உங்களுக்குச் சமாதானம், கர்த்தர் உங்களை ஆசீர்வதிக்கிறார்" என்று கூறிக்கொண்டிருக்கக்கூடாது.  

தங்கள் இருதயத்தின் கடினத்தில் தொடர்ந்து நடக்கும் மக்களுக்கும் கள்ளத் தீர்க்கத்தரிசியானவன், "உங்களுக்குச் சமாதானம் இருக்கும்" என்றுதான் கூறுவான். இதனையே இன்றைய தியான வசனத்தின் அடுத்த வசனமாக நாம் வாசிக்கின்றோம்:-   "அவர்கள் என்னை அசட்டைபண்ணுகிறவர்களை நோக்கி: உங்களுக்குச் சமாதானம் இருக்குமென்று கர்த்தர் சொன்னாரென்று சொல்லுகிறதுமல்லாமல்; தங்கள் இருதயத்தின் கடினத்திலே நடக்கிற யாவரையும் நோக்கி: உங்கள்மேல் பொல்லாப்பு வராதென்றும் சொல்லுகிறார்கள்." ( எரேமியா 23: 17) எனவே, உங்களுக்குத் தீர்க்கதரிசனம் சொல்லுகிற தீர்க்கதரிசிகளின் வார்த்தைகளைக் கேளாதிருங்கள் என்கிறார் தேவனாகிய கர்த்தர். 

இன்றைய தியான வசனம் குறிப்பாக ஆசீர்வாத போதகர்களுக்கு நாம் எச்சரிக்கையாக இருக்கும்படி தேவன் கூறுவது. ஆனால் இப்போதும் உண்மையான தீர்க்கதரிசிகள் இருக்கின்றார்கள். என்னை ஆவிக்குரிய வாழ்வில் ஆரம்பகாலத்தில் வழிநடத்திய பாஸ்டர் ஜான்சன் டேவிட் அவர்கள் இதற்கு ஒரு  உதாரணம். நான் செய்யும் சிறு தவறையும்கூடத் தனது  தீர்க்கத்தரிசன வரத்தால் அறிந்து என்னை எச்சரித்திருக்கின்றார்.  ஆம் அன்பானவர்களே, இதுபோன்ற கர்த்தருக்கேற்ற தீர்க்கத்தரிசிகள் இப்போதும் உண்டு. இத்தகைய தீர்க்கதரிசிகளைக்குறித்தே அப்போஸ்தலரான பேதுரு, "தீர்க்கதரிசனமானது ஒருகாலத்திலும் மனுஷருடைய சித்தத்தினாலே உண்டாகவில்லை; தேவனுடைய பரிசுத்த மனுஷர்கள் பரிசுத்த ஆவியினாலே ஏவப்பட்டுப் பேசினார்கள்." (2 பேதுரு 1: 21) என்று கூறுகின்றார்.

ஆனால் நாம் குறிகேட்பதுபோல தீர்க்கத்தரிசிகளைச் சாராமல் கர்த்தரையே நம்பி அவரையே சார்ந்து வாழ தேவன் வலியுறுத்துகின்றார். அவருக்கு உண்மையாக நாம் வாழ்வோமானால், அவரே நமக்குத் தேவையான வெளிப்படுத்தல்களைத் தந்து நம்மை வழிநடத்துவார். போலிகள் பல இருப்பதால்  "உங்களுக்குத் தீர்க்கதரிசனம் சொல்லுகிற தீர்க்கதரிசிகளின் வார்த்தைகளைக் கேளாதிருங்கள் என்று சேனைகளின் கர்த்தர் சொல்லுகிறார்." தேவ உறவை வளர்த்துக்கொள்வோம். அவரே நம்மை வழிநடத்தட்டும். 

தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்                  

Scripture Meditation - No. 1,525

AATHAVAN - April 10, 2025 | Thursday

"Thus saith the Lord of hosts, hearken not unto the words of the prophets that prophesy unto you: they make you vain: they speak a vision of their own heart, and not out of the mouth of the Lord." (Jeremiah 23:16, KJV)

Prophesying is one of the gifts of the Spirit (1 Corinthians 12:10). God gives this gift to bring the awareness of sin to perishing souls so they may repent. Additionally, prophecy is given to forewarn people about impending calamities in the land so they may escape destruction. The prophecy given to David through Nathan was meant to make him realize his sin and repent.

In Genesis, Joseph interpreted Pharaoh’s dream as a prophecy concerning the coming famine. This revelation was not only to save the land from destruction but also became a turning point in Joseph’s own rise to power. However, over time, divine revelations, which were meant to serve a higher purpose, became tools for fulfilling the personal greed of ministers. As a result, false prophets began deceiving people with fabricated visions, ensuring their own prosperity.

This is not a recent phenomenon; it has been happening for over 700 years before Christ. God had already warned through Jeremiah: "Hearken not unto the words of the prophets that prophesy unto you: they make you vain: they speak a vision of their own heart, and not out of the mouth of the Lord." (Jeremiah 23:16, KJV). Our Lord Jesus also warned us, "Beware of false prophets, which come to you in sheep's clothing, but inwardly they are ravening wolves." (Matthew 7: 15)

Beloved, if we live in close relationship with God, He will reveal things concerning us. We need not chase after ministers for prophecies. Many of them will only deceive us with false words. God does not always promise blessings to everyone who seeks a prophecy. Often, our sinful deeds are the obstacles to our blessings. A true prophet will make this clear. Instead, many false prophets simply proclaim, "Peace be unto you! The Lord blesses you!"

False prophets proclaim peace even to those who continue in their hardened hearts. This is confirmed in the next verse: "They say still unto them that despise me, The Lord hath said, Ye shall have peace; and they say unto everyone that walketh after the imagination of his own heart, no evil shall come upon you." (Jeremiah 23:17, KJV). This is why God warns us not to heed the words of such prophets.

Today’s scripture especially calls us to be cautious of preachers who focus only on blessings. Nevertheless, true prophets still exist today. One such example in my early spiritual journey was Pastor Johnson David, who, through his prophetic gift, even discerned my small mistakes and corrected me. Yes, beloved, there are still true prophets of God. Concerning such prophets, the apostle Peter says, "For the prophecy came not in old time by the will of man: but holy men of God spake as they were moved by the Holy Ghost." (2 Peter 1:21, KJV)

However, rather than relying solely on prophets, God urges us to trust in Him directly and live depending on Him. If we walk faithfully before Him, He Himself will give us the necessary revelations and lead us in His ways. Since there are many false prophets, the Lord of hosts says: "Hearken not unto the words of the prophets that prophesy unto you..." (Jeremiah 23:16, KJV)

Let us nurture our relationship with God. Let Him alone guide our lives. 

God’s Message: Bro. M. Geo Prakash                                   

🍒Meditation verse - நீதிமொழிகள் 3: 5, 6 / Proverbs 3:5-6

 வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,524

'ஆதவன்' 💚ஏப்ரல் 09, 2025. 💚புதன்கிழமை 

"உன் சுயபுத்தியின்மேல் சாயாமல், உன் முழு இருதயத்தோடும் கர்த்தரில் நம்பிக்கையாயிருந்து, உன் வழிகளிலெல்லாம் அவரை நினைத்துக்கொள்; அப்பொழுது அவர் உன் பாதைகளைச் செவ்வைப்படுத்துவார்." ( நீதிமொழிகள் 3: 5, 6)

மனிதர்கள் நமது அறிவு குறைவுள்ளது  (1 கொரிந்தியர் 13: 9). நாம்  தற்போது நமக்கு இருக்கும் சூழ்நிலையில் எதிர்காலத்தை நமது குறைவான அறிவால் கணித்து எந்தக் காரியங்களுக்கும் முடிவெடுக்கின்றோம்.  எனவே இப்படி முடிவெடுப்பது பெரும்பாலும் தவறான முடிவாகவே இருக்க வாய்ப்புள்ளது. இப்படி முடிவெடுப்பதையே சுய புத்தியில் சாய்தல் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. நீ இப்படி சுய புத்தியில் சாயாமல் உன் முழு இருதயத்தோடு கர்த்தரில் நம்பிக்கையாயிரு என்று இன்றைய தியான வசனம் கூறுகின்றது.  

வாழ்க்கையில் நாம் முக்கியமான முடிவுகள் எடுக்கவேண்டிய காலகட்டங்கள் பல உண்டு. உதாரணமாக, நமது வேலை விஷயங்களில், நமது பிள்ளைகளின் திருமண காரியங்களில், அல்லது புதிதாக ஒரு நிலமோ வீடோ வாங்க முயலும்போது, நாம் சரியான முடிவுகள் எடுக்கவேண்டியது அவசியம். நமது சுய தீர்மானங்களோ அல்லது நண்பர்களது அறிவுரையோ எப்போதும் சரியானதாக இருக்காது. இப்படிப்பட்டச் சூழ்நிலையில் நாம் கர்த்தரையே நம்பி இருக்கவேண்டியது அவசியமாக இருக்கின்றது. 

எந்த நிலையிலும் நாம் கர்த்தர்மேல் முழு நம்பிக்கையையும் வைத்து வாழ்வோமானால் அவர் நம்மைக் கைவிடாமல் இருப்பார். வழிகளிலெல்லாம் அவரை நினைத்துக்கொள் என்று கூறுவது நாம் நடந்து செல்லும்போது என்ற பொருளிலல்ல, மாறாக நமது வாழ்க்கைப் பாதையில் என்று பொருள். கர்த்தரையே நம்பும் மனிதன் அவரையே வாழ்வில் நினைப்பவனாக இருப்பான். நாம் இப்படி வாழ்வதையே தேவன் விரும்புகின்றார். இதனையே மோசே இஸ்ரவேல் மக்களுக்குப் பின்வருமாறு  கூறுகின்றார்:- 

"நீ உன் தேவனாகிய கர்த்தருக்குப் பயந்து, அவர் வழிகளிலெல்லாம் நடந்து, அவரிடத்தில் அன்புகூர்ந்து, உன் முழு இருதயத்தோடும் உன் முழு ஆத்துமாவோடும் உன் தேவனாகிய கர்த்தரைச் சேவித்து, நான் இன்று உனக்குக் கற்பிக்கிற கர்த்தருடைய கற்பனைகளையும் அவருடைய கட்டளைகளையும் உனக்கு நன்மையுண்டாகும்படி கைக்கொள்ளவேண்டும் என்பதையே அல்லாமல், வேறே எதை உன் தேவனாகிய கர்த்தர் உன்னிடத்தில் கேட்கிறார்". ( உபாகமம் 10: 12, 13)

அதாவது, நமக்கு  நன்மையுண்டாகும்படி கர்த்தருடைய கற்பனைகளையும் அவருடைய கட்டளைகளையும் அன்றாடம்  நாம்  கைக்கொள்ளவேண்டும் என்றே தேவன் எதிர்பார்க்கின்றார்.  அப்படி நாம் வாழும்போது அவர் நமது  பாதைகளைச் செவ்வைப்படுத்துவார். ஆம் அன்பானவர்களே, நாம் எந்த நிலையிலும் தேவனைச் சார்ந்தே வாழவேண்டியது அவசியம். "கர்த்தரையே தன் நம்பிக்கையாக வைக்கிற மனுஷன் பாக்கியவான்." ( சங்கீதம் 40: 4) என்று கூறப்பட்டுள்ளபடி நாம் பாக்கியவான்களாக வாழ முயற்சியெடுப்போம். 

இப்படி நாம் வாழும்போது நிறைவான கிறிஸ்துவின் ஆவியானவர்  நமக்குள் வந்து நம்மை வழிநடத்துவார். இப்படி, "நிறைவானது வரும்போது குறைவானது ஒழிந்துபோம்."(1 கொரிந்தியர் 13: 10) 

ஆம் அன்பானவர்களே, இப்படி ஜெபிப்போம்:- "நிறைவான இயேசுவே என்னில் வாரும், என்னை வழி நடத்தும். எனது வாழ்வை உமக்கே ஒப்படைக்கிறேன். உமது வழிகளைக் கைக்கொண்டு வாழ்வேன் என்று உறுதிகூறுகின்றேன். நான் அறிவில் குறைந்தவன்; ஞானமில்லாதவன். நீர் என்னில் வரும்போது மட்டுமே நான் எனது சுயபுத்தியில் சாராமல் எனது வாழ்வில் சரியான முடிவுகள் எடுக்க முடியும். எனவே உமது ஆவியானவரை அனுப்பும். அவரே என்னில் வந்து என்னை நேரிய பாதையில் வழிநடத்துவாராக.  ஆமென். 

தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்                       

Scripture Meditation - No: 1,524

AATHAVAN - April 09, 2025 – Wednesday

"Trust in the Lord with all thine heart; and lean not unto thine own understanding. In all thy ways acknowledge him, and he shall direct thy paths." (Proverbs 3:5-6, KJV)

Human understanding is limited (1 Corinthians 13:9). With our finite knowledge, we try to predict the future based on our current circumstances and make decisions accordingly. However, such decisions often turn out to be incorrect. Relying on our own wisdom is what the Scripture calls "leaning on our own understanding." Today’s meditation verse instructs us not to do so but instead to trust the Lord wholeheartedly.

There are many crucial moments in life when we must make important decisions—regarding our careers, our children's marriages, or even purchasing land or a home. It is essential that we make the right choices. Our personal judgment or even the advice of friends may not always be reliable. In such situations, we must place our trust in the Lord.

If we live a life of complete trust in God, He will never forsake us. The phrase "In all thy ways acknowledge him" does not merely refer to our physical journey but to our entire life’s path. A person who trusts in the Lord will continually acknowledge Him in all things. This is what God desires from us. Moses emphasized this truth to the Israelites:

"And now, Israel, what doth the Lord thy God require of thee, but to fear the Lord thy God, to walk in all his ways, and to love him, and to serve the Lord thy God with all thy heart and with all thy soul, To keep the commandments of the Lord, and his statutes, which I command thee this day for thy good?" (Deuteronomy 10:12-13, KJV)

God expects us to keep His commandments and statutes daily for our own good. When we live this way, He will direct our paths. Yes, beloved, we must always live in dependence on God. As the Psalmist declares:

"Blessed is that man that maketh the Lord his trust." (Psalm 40:4, KJV)

Let us strive to live as blessed individuals. When we live this way, the fullness of Christ's Spirit will dwell within us and guide us. As the Scripture says:

"But when that which is perfect is come, then that which is in part shall be done away." (1 Corinthians 13:10, KJV)

Yes, beloved, let us pray:

"O Perfect Jesus, come into me and lead me. I surrender my life to You. I commit to following Your ways. I lack knowledge and wisdom, but only when You dwell in me can I refrain from leaning on my own understanding and make the right decisions in life. Therefore, send Your Holy Spirit to guide me on the right path. Amen."

God’s Message: Bro. M. Geo Prakash

🍒Meditation verse - ஏசாயா 41: 13 / Isaiah 41:13

 வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,523  

'ஆதவன்' 💚ஏப்ரல் 08, 2025. 💚செவ்வாய்க்கிழமை

"உன் தேவனாயிருக்கிற கர்த்தராகிய நான் உன் வலதுகையைப் பிடித்து: பயப்படாதே, நான் உனக்குத் துணைநிற்கிறேன் என்று சொல்லுகிறேன்." ( ஏசாயா 41: 13)

நமது வாழ்வில் இயல்பாக நடக்கும் காரியங்களில் சிறிது மாறுபாடு வந்துவிட்டாலும் நமக்குள் பயம் வந்துவிடுகின்றது. பள்ளியில் பயிலும் மாணவனுக்கு சாதாரண நாட்களைவிட தேர்வுநாளைக் கண்டால் பயம் ஏற்படுகின்றது. நமது உடம்பின் சாதாரண  வெப்பநிலை 98.6°F (37°C). இது  சிறிய  அளவு அதிகரித்தாலும் நமக்கு உடல் சோர்வு ஏற்படுகின்றது; நமக்குள் பயம் வந்துவிடுகின்றது. நமக்குக் கடன் கொடுத்த மனிதனைக் கண்டால் பயம்;  விபத்துச் செய்திகளை வாசிக்கும்போது அல்லது நேரில் விபத்துக்களைப்  பார்க்கும்போது பயம்,  நமது எதிர்காலத்தையும் குழந்தைகளின் எதிர்காலத்தையும் எண்ணிப் பயப்படுகின்றோம். இப்படி மனித வாழ்வு பயத்துடனேயே தொடர்கின்றது. 

இப்படிப் பயத்துடனேயே வாழ்வைத் தொடரும் நம்மைப்பார்த்துக் கர்த்தர், "உன் தேவனாயிருக்கிற கர்த்தராகிய நான் உன் வலதுகையைப் பிடித்து: பயப்படாதே, நான் உனக்குத் துணைநிற்கிறேன் என்று சொல்லுகிறேன்." என்கின்றார். ஆம் அன்பானவர்களே, நமது கரத்தை தேவன் பற்றிக்கொள்ள அனுமதிப்போமானால் பயம் நம்மைவிட்டு அகலும். 

வேதாகமத்தில், பழைய மற்றும் புதிய ஏற்பாடுகளில் "பயப்படாதே" எனும் வார்த்தை பல இடங்களில் நமக்கு ஆறுதலாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. நமது ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவும், "பயப்படாதிருங்கள்; அநேகம் அடைக்கலான் குருவிகளைப்பார்க்கிலும் நீங்கள் விசேஷித்தவர்களாயிருக்கிறீர்கள்." ( மத்தேயு 10: 31) என்று குருவிகளைக் காண்பித்து நம்மைத் தைரியப்படுத்தினார். 

பயமானது சாத்தானின் வஞ்சனைக் குணம். தோல்விகள் மற்றும் பிரச்னைகளின்போது சாத்தான், "இனி உனக்கு வாழ்வே இல்லை; எனவே செத்துப்போய்விடு என்று நமக்குள் தற்கொலை உணர்வைத் தூண்டுகின்றான். பயம் சாத்தானின் ஆயுதம்.  ஆம், "அவன் ஆதிமுதற்கொண்டு மனுஷகொலைபாதகனாயிருக்கிறான்; சத்தியம் அவனிடத்திலில்லாதபடியால் அவன் சத்தியத்திலே நிலைநிற்கவில்லை; அவன் பொய்யனும் பொய்க்குப் பிதாவுமாயிருக்கிறபடியால் அவன் பொய்பேசும்போது தன் சொந்தத்தில் எடுத்துப் பேசுகிறான்". (யோவான் 8:44)

ஆனால், தேவன் நமக்கு நல்ல ஒரு வாழ்வு உண்டு என்று நம்மைத் தைரியப்படுத்துகின்றார். ஆம் அன்பானவர்களே, எனவே நாம் தேவனிடம் நெருங்கிய உறவை வளர்த்துக்கொள்ளும்போது நமது பயம் அகலுகின்றது; தேவ அன்பு நமக்குள் வரும்போது பயம் அகலுகின்றது. பயப்பட்டுக்கொண்டிருப்போமானால் நாம் தேவ அன்பில் பூரணமடையவில்லை என்று பொருள். "அன்பிலே பயமில்லை; பூரண அன்பு பயத்தைப் புறம்பே தள்ளும்; பயமானது வேதனையுள்ளது, பயப்படுகிறவன் அன்பில் பூரணப்பட்டவன் அல்ல."(1 யோவான்  4 : 18) என்று வேதம் கூறவில்லையா?

தேவனிடம் நாம் ஒப்புரவாகும்போது இன்றைய தியான வசனத்தில் கூறப்பட்டதுபோல தேவன் நம்மிடமும் கூறும் உறுதியான வார்த்தைகள் நமது இருதயத்தை நிரப்பும்.  "மனுஷகுமாரன் மனுஷருடைய ஜீவனை அழிக்கிறதற்கு அல்ல, இரட்சிக்கிறதற்கே வந்தார்" (லூக்கா 9:56) என்றார் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து. எனவே, "உன் தேவனாயிருக்கிற கர்த்தராகிய நான் உன் வலதுகையைப் பிடித்து: பயப்படாதே, நான் உனக்குத் துணைநிற்கிறேன் என்று சொல்லுகிறேன்." ( ஏசாயா 41: 13) என்று மனம்திரும்பிய ஒவ்வொருவருக்கும் தேவன் வாக்களிக்கின்றார். தேவனோடு ஒப்புரவாவோம்; அவரில் பூரண அன்புகொண்டு பயத்தைப் புறம்பே தள்ளுவோம். 

தேவன்மேல் அன்புகொண்டவர்களாக, மனிதர்களுக்கல்ல, தேவனுக்கு மட்டுமே பயந்து வாழும் வாழ்க்கை வாழ்வோம். அப்போது மட்டுமே நாம் பாவத்துக்கு விலகி வாழமுடியும். "ஆத்துமாவைக் கொல்ல வல்லவர்களாயிராமல், சரீரத்தை மாத்திரம் கொல்லுகிறவர்களுக்கு நீங்கள் பயப்படவேண்டாம்; ஆத்துமாவையும் சரீரத்தையும் நரகத்திலே அழிக்க வல்லவருக்கே பயப்படுங்கள்." ( மத்தேயு 10: 28) என்கிறார் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து.

தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்             

Scripture Meditation - No. 1,523

AATHAVAN 💚 April 08, 2025. 💚 Tuesday

"For I the Lord thy God will hold thy right hand, saying unto thee, Fear not; I will help thee." (Isaiah 41:13, KJV)

Even a slight change in the routine events of our lives brings fear within us. A student who attends school regularly feels anxious on exam days. The normal body temperature of a human being is 98.6°F (37°C); if it slightly increases, we feel fatigued and afraid. Seeing a creditor makes us fearful. Reading or witnessing an accident brings fear. We also fear for our future and the future of our children. Thus, human life continues with fear.

Seeing us living in fear, the Lord says, "For I the Lord thy God will hold thy right hand, saying unto thee, Fear not; I will help thee." Yes, dear ones, if we allow God to hold our hand, fear will leave us.

In the Bible, both in the Old and New Testaments, the words "Fear not" are mentioned multiple times to comfort us. Our Lord Jesus Christ also assured us, saying, "Fear ye not therefore, ye are of more value than many sparrows." (Matthew 10:31, KJV)

Fear is a deception of Satan. During failures and troubles, Satan whispers, "There is no life left for you; you should end your life," thereby instilling suicidal thoughts in us. Fear is Satan's weapon. "He was a murderer from the beginning, and abode not in the truth, because there is no truth in him. When he speaketh a lie, he speaketh of his own: for he is a liar, and the father of it." (John 8:44, KJV)

But God assures us that He has a good life planned for us. Yes, dear ones, when we build a close relationship with God, our fears vanish. When God's love fills us, fear is cast away. If we remain in fear, it means we have not been perfected in God's love. "There is no fear in love; but perfect love casteth out fear: because fear hath torment. He that feareth is not made perfect in love." (1 John 4:18, KJV)

When we surrender to God, His reassuring words, as mentioned in today's meditation verse, will fill our hearts. "For the Son of man is not come to destroy men's lives, but to save them." (Luke 9:56, KJV) Therefore, God promises every repentant soul, "For I the Lord thy God will hold thy right hand, saying unto thee, Fear not; I will help thee." (Isaiah 41:13, KJV) Let us surrender to God, abide in His perfect love, and cast out all fear.

Let us live a life of loving God and fearing only Him, not man. Only then can we live apart from sin. The Lord Jesus Christ says, "And fear not them which kill the body, but are not able to kill the soul: but rather fear him which is able to destroy both soul and body in hell." (Matthew 10:28, KJV).

Gospel Message: Bro. M. Geo Prakash

🍒Meditation verse - 1 நாளாகமம் 28: 9 / 1 Chronicles 28:9

 வேதாகமத் தியானம் - எண்:- 1,522  

'ஆதவன்' 💚ஏப்ரல் 07, 2025. 💚திங்கள்கிழமை

"கர்த்தர் எல்லா இருதயங்களையும் ஆராய்ந்து, நினைவுகளின் தோற்றங்களையெல்லாம் அறிகிறார்; நீ அவரைத் தேடினால் உனக்குத் தென்படுவார்; நீ அவரை விட்டுவிட்டால் அவர் உன்னை என்றைக்கும் கைவிடுவார்." (1 நாளாகமம் 28: 9)

இன்றைய தியான வசனம் வயது முதிர்ந்த தாவீது, தனது இடத்தில்  அடுத்து பட்டத்துக்குவரப்போகின்ற தனது மகன் சாலமோனுக்கு அறிவுரையாகக் கூறியது. தாவீதை தேவன் தனது இருதயத்துக்கு ஏற்றவனாகக் கண்டார். அவரது சங்கீதங்கள் இன்றும் நம்மை உயிர்ப்பூட்டுவனவாக உள்ளன. தேவனை முழுவதும் அனுப்புகூர்ந்து அவரையேச் சார்ந்துகொண்ட தாவீது தனது மகனையும் அப்படியே தேவனையே சார்ந்து வாழ அறிவுறுத்துகின்றார்.   

தாவீது கூறும் இந்த அறிவுரை நமக்கும் ஏற்புடையதாக இருக்கின்றது. நமது தேவன் இருதயத்தை ஊடுருவிப்பார்க்கின்றவர் என்கின்றார் அவர். நமது இருதயத்தின் நினைவுகள் அவருக்கு மறைவானவைகளல்ல  இதனையே நாம், "ஆனாலும் நீதிமானைச் சோதித்தறிந்து, உள்ளிந்திரியங்களையும் இருதயத்தையும் பார்க்கிற சேனைகளின் கர்த்தாவே," ( எரேமியா 20: 12) என்று எரேமியா புத்தகத்திலும் வாசிக்கின்றோம்.

மட்டுமல்ல, நமது வாயில் வார்த்தை பிறக்குமுன்னே அதனை தேவன் அறிகின்றார். "என் நாவில் சொல் பிறவாததற்கு முன்னே, இதோ, கர்த்தாவே, அதையெல்லாம் நீர் அறிந்திருக்கிறீர்." ( சங்கீதம் 139: 4) என்று கூறுகின்றார் சங்கீதக்காரர். மட்டுமல்ல, "என் உட்காருதலையும் என் எழுந்திருக்குதலையும் நீர் அறிந்திருக்கிறீர்; என் நினைவுகளைத் தூரத்திலிருந்து அறிகிறீர்." ( சங்கீதம் 139: 2) என்று கூறப்பட்டுள்ளது. 

ஆம் அன்பானவர்களே, நாம் ஒரு செயலை ஏன் செய்கின்றோம், ஏன் செய்யாமலிருக்கிறோம் என்பதன் காரணம் மற்றவர்களுக்குத் தெரியாமலிருக்கலாம் அனால் தேவன் அவற்றையெல்லாம் அறிந்திருக்கின்றார். உள்ளொன்றுவைத்து வெளியொன்று பேசும் வஞ்சக  உள்ளத்தையும்  அவர் அறிவார். எனவே நாம் பேச்சிலும் செயலிலும் தேவனுக்கு அஞ்சி வாழவேண்டியது அவசியமாய் இருக்கின்றது. 

மட்டுமல்ல, இன்றைய தியான வசனம் தேவனை நாம் தேடவேண்டுமென்று வலியுறுத்துகின்றது. முழு உள்ளத்தோடு தேடும்போதுதான் நாம் அவரைக் கண்டறியமுடியும். இயேசு கிறிஸ்து இதனையே, "தேடுகிற எவனும் கண்டடைகிறான்" (மத்தேயு 7:8) என்று கூறினார். நமது பெற்றோர்கள் கூறியதாலல்ல, எல்லோரும் சொல்கிறார்கள் என்பதாலல்ல; எல்லோரும் வழிபடுகிறார்கள் என்பதாலல்ல, நாம் தனிப்பட்ட முறையில் அவரை அறிந்து வழிபடவேண்டும். முதலில் முழு இருதயத்தோடு அவரைத் தேடவேண்டும். "உங்கள் முழு இருதயத்தோடும் என்னைத் தேடினீர்களானால், என்னைத் தேடுகையில் கண்டுபிடிப்பீர்கள்." ( எரேமியா 29: 13) என்கிறார் தேவனாகிய கர்த்தர். 

இறுதியாக இன்றைய தியான வசனம் கூறுகின்றது, நீ அவரை விட்டுவிட்டால் அவர் உன்னை என்றைக்கும் கைவிடுவார்" என்று. ஆம் அன்பானவர்களே, தேவனை அறிந்தபின் நாம் அவரையே பற்றிக்கொண்டு ஆவியில் அனலுள்ள வாழ்க்கை வாழவேண்டியது அவசியம். இல்லையானால் தேவனை விட்டு நாம் விலக்கப்படுவோம்.  "இப்படி நீ குளிருமின்றி அனலுமின்றி வெதுவெதுப்பாயிருக்கிறபடியினால் உன்னை என் வாயினின்று வாந்திபண்ணிப்போடுவேன்". (வெளிப்படுத்தின விஷேசம் 3:16) என்கிறார் தேவனாகிய கர்த்தர். 

எனவே அன்பானவர்களே, தாவீது கூறுவதுபோல, கர்த்தர் எல்லா இருதயங்களையும் ஆராய்ந்து, நினைவுகளின் தோற்றங்களையெல்லாம் அறிகிறார் என்பதால் நமது இருதயத்தை நாம் தூய்மையாக வைத்துக்கொண்டு அவரை முழு இருதயத்தோடு தேடும்போது அவர் தன்னை நமக்கு வெளிப்படுத்துவார்.  உலக ஆசைகொண்டு தாறுமாறாக வாழ்வோமானால் அவர் நம்மை என்றைக்கும் கைவிட்டுவிடுவார். 

தேவ செய்தி :- சகோ. எம். ஜியோ பிரகாஷ்        

Scripture Meditation - No: 1,522 

AATHAVAN 💚 April 07, 2025. 💚 Monday

"The Lord searcheth all hearts, and understandeth all the imaginations of the thoughts: if thou seek him, he will be found of thee; but if thou forsake him, he will cast thee off forever." (1 Chronicles 28:9)

Today's meditation verse is an admonition from aged King David to his son Solomon, who was to succeed him on the throne. The Lord found David to be a man after His own heart. Even today, his Psalms continue to inspire and revive us. David, who wholeheartedly depended on God, instructs his son to do the same—to rely entirely on the Lord.

This counsel from David is also relevant to us. Our God searches the heart and knows its innermost thoughts. As the Scripture says, "But, O Lord of hosts, that triest the righteous, and seest the reins and the heart," (Jeremiah 20:12).

Not only that, but God knows every word even before it is spoken. The Psalmist declares, "For there is not a word in my tongue, but, lo, O Lord, thou knowest it altogether." (Psalm 139:4). Furthermore, "Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off." (Psalm 139:2).

Yes, dear ones, others may not know why we do certain things or refrain from doing them, but God knows all things. He also sees the deceitful heart that harbours one thing inside and speaks another outwardly. Therefore, it is essential for us to live in reverence to God in both word and deed.

Moreover, today's meditation verse emphasizes the need to seek God. Only when we seek Him with all our heart will we find Him. Jesus Christ Himself said, "For every one that asketh receiveth; and he that seeketh findeth." (Matthew 7:8). We should seek Him not merely because our parents told us to, nor because others are doing it, nor just as a religious routine—but with a personal yearning to know and worship Him. First and foremost, we must seek Him with all our heart. As the Lord declares, "And ye shall seek me, and find me, when ye shall search for me with all your heart." (Jeremiah 29:13).

Finally, today's meditation verse warns, "If thou forsake him, he will cast thee off for ever." Yes, dear ones, once we have known God, we must hold on to Him and live a life fervent in the Spirit. Otherwise, we will be cast away from Him. As the Lord warns, "So then because thou art lukewarm, and neither cold nor hot, I will spue thee out of my mouth." (Revelation 3:16).

Therefore, beloved, as David said, since the Lord searches all hearts and understands the thoughts of the mind, let us keep our hearts pure and seek Him with all our hearts. When we do so, He will reveal Himself to us. But if we live recklessly, driven by worldly desires, He will forsake us forever.

God’s Message: Bro. M. Geo Prakash

Spirit, Soul, and Body – What is a Spiritual Life?

 

- Bro. M. Geo Prakash

God created man as a being consisting of three parts – spirit, soul, and body. Among these, only the body is visible to our eyes. The body serves as an instrument to fulfil God's will on earth. In this world, God works through human bodies.

That is why the Bible says, "What? know ye not that your body is the temple of the Holy Ghost which is in you, which ye have of God, and ye are not your own?" (1 Corinthians 6:19, KJV).

The spirit is life. The soul is connected to a person’s inner mind. Thoughts, intelligence, desires, joy, and sorrow all belong to the soul. Today, many who have accepted Christ as God and Savior have done so at the soul level, that is, at the level of the mind.

Those who accept Christ at the soul level may engage in worship, religious activities, and various acts of devotion, believing themselves to be Christians. They may read the Bible, attend prayer meetings, donate money, and even become prominent ministers, but all these activities originate from the soul rather than the spirit.

Ministers who serve at the soul level may initiate various projects based on their own reasoning, such as specific prayer initiatives, fundraising strategies, and numerous ministry programs. However, a person’s works reveals whether they are spiritual or not. If a minister's plan contradicts the Bible, it is clear that the plan originates from the soul and not from the spirit.

This kind of soul-based Christian life is not what God desires. It is similar to how people of other religions believe in and worship their gods. Just as they read their religious texts, a soul-based Christian reads the Bible. Just as they serve their places of worship, a soul-based Christian also serves the church. Many churches and preachers who claim to be spiritual today are actually soul-based Christians.

God does not want us to be merely intellectual or ritualistic Christians. He does not desire us to be mere worshippers. Instead, He desires a life led by His Spirit. The Bible says, "For as many as are led by the Spirit of God, they are the sons of God." (Romans 8:14, KJV).

A life led by the Spirit is different. It is entirely directed by God. Those led by the Spirit do not accumulate wealth for ministry or employ fundraising strategies. They only do what God commands. In the Bible, God’s servants were led by the Spirit. They did not know where they would go or what they would do the next day, but they walked according to the guidance of the Holy Spirit.

The book of Acts is filled with examples of such Spirit-led lives. Peter had no personal ministry agenda, nor did Paul. They acted solely as the Holy Spirit led them.

Only those born of the Spirit can experience being led by the Spirit. Jesus said, "The wind bloweth where it listeth, and thou hearest the sound thereof, but canst not tell whence it cometh, and whither it goeth: so is every one that is born of the Spirit." (John 3:8, KJV).

Spiritual Life and the Tabernacle

In the Old Testament, there were priests who ministered to God. But in the New Testament, every believer is a priest called to declare God's praises.

"But ye are a chosen generation, a royal priesthood, an holy nation, a peculiar people; that ye should shew forth the praises of him who hath called you out of darkness into his marvelous light." (1 Peter 2:9, KJV).

If we examine the Old Testament tabernacle, we find it had two sections: the Holy Place and the Most Holy Place. "For there was a tabernacle made; the first, wherein was the candlestick, and the table, and the shewbread; which is called the sanctuary. And after the second veil, the tabernacle which is called the Holiest of all." (Hebrews 9:2-3, KJV).

Priests entered the Holy Place daily, but only the High Priest entered the Most Holy Place once a year with blood.

Today, many ministers and believers who claim to be spiritual remain only in the Holy Place of spiritual life. They engage in worship, read the Bible, and perform religious activities, but they do not progress further. However, this is not enough. We need an experience beyond this, a life led by the Spirit.

The practices of many soul-based Christians are also seen in other religions. People of various faiths also worship, read their sacred texts, and serve their temples. If we remain at this level, what difference is there between us and them?

We must go beyond the first section of the tabernacle. The Bible says, "The Holy Ghost this signifying, that the way into the holiest of all was not yet made manifest, while as the first tabernacle was yet standing: Which was a figure for the time then present, in which were offered both gifts and sacrifices, that could not make him that did the service perfect, as pertaining to the conscience." (Hebrews 9:8-9, KJV).

That is why Hebrews exhorts us to move beyond the foundation and press toward maturity. "Therefore, leaving the principles of the doctrine of Christ, let us go on unto perfection; not laying again the foundation of repentance from dead works, and of faith toward God, Of the doctrine of baptisms, and of laying on of hands, and of resurrection of the dead, and of eternal judgment." (Hebrews 6:1-2, KJV).

Jesus has now made the way for us to enter the Most Holy Place through His blood. "Neither by the blood of goats and calves, but by his own blood he entered in once into the holy place, having obtained eternal redemption for us." (Hebrews 9:12, KJV).

Only in the Most Holy Place do we receive divine guidance. In the Old Testament, God's voice was heard from the mercy seat in the Most Holy Place. "And when Moses was gone into the tabernacle of the congregation to speak with him, then he heard the voice of one speaking unto him from off the mercy seat that was upon the ark of testimony, from between the two cherubims: and he spake unto him." (Numbers 7:89, KJV).

Characteristics of a Spirit-Led Person

Reads the Bible not as a duty but with love for God.

Hears God's voice while reading the Scriptures.

Feels conviction when sinning and seeks reconciliation with God.

Always prays in the Spirit, even while working.

Cannot pray freely until reconciled with God after sinning.

Does not pray only for worldly needs but also seeks God's will.

Listens to God’s guidance in every aspect of life.

Loves others as Christ loved.

Has a thirst for holiness and Christlikeness.

Does not have religious bigotry or caste discrimination.

Recognizes Christ did not establish a religion but showed the way to eternal life.

Beloved, let us not remain mere soul-based Christians. Let us yield ourselves to God so He may lead us by His Spirit. It is in this Spirit-led life that true spiritual manifestations will be revealed in us. Today, the lack of this experience is why Christianity is viewed as just another religion. We must move beyond soul-based Christianity and become truly spiritual Christians. Amen.